Αρχαιολογική Εφημερίς. Είναι το εγκυρότερο αρχαιολογικό περιοδικό που κυκλοφορεί στη χώρα μας εδώ και 175 χρόνια, κατορθώνοντας να εκδώσει 150 ετήσιους τόμους. Oσο για τις μικρές διακοπές στην έκδοση τα διαστήματα 1860-1862 και 1874-1883, δεν οφείλονταν στους εκδότες αρχαιολόγους αλλά σε οικονομικές πάντα κρίσεις. Σε εποχές δύσκολες και κάτω από αντίξοες συνθήκες, η επιμονή στη συνέχεια αυτής της επιστημονικής έκδοσης που δεν υποχώρησε ποτέ στις ευκολίες των καιρών, αποκτά ξεχωριστή σημασία.
Αυτό θα τονιστεί, μεταξύ άλλων, στην εκδήλωση που διοργανώνει στις 5 του μηνός η Αρχαιολογική Εταιρεία (7 μ.μ.), με αφορμή την έκδοση του καινούργιου τόμου. «“Η Αρχαιολογική Εφημερίς” δεν είναι το μόνο αρχαιολογικό περιοδικό» σημειώνει ο γ.γ. της Αρχαιολογικής Εταιρείας και ακαδημαϊκός κ. Βασίλειος Πετράκος. «Κατά καιρούς εκδόθηκαν και εκδίδονται και άλλα. Των περισσοτέρων ο βίος υπήρξε βραχύς και άτακτος. Το κύριο χαρακτηριστικό ενός περιοδικού είναι η έκδοσή του κατά τακτά χρονικά διαστήματα, πράγμα σπάνιο στην Ελλάδα, δηλαδή σχεδόν αδύνατο, αφού και το Αρχαιολογικό Δελτίο, το επίσημο επιστημονικό περιοδικό της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και τα Αρχαιολογικά Ανάλεκτα εξ Αθηνών έχουν από πολλά χρόνια πάψει να εκδίδονται είτε τακτικά είτε άτακτα, αλλά μάλλον τυχαία, παρά το ότι δεν υφίσταται οικονομικό ζήτημα για την έκδοσή τους. Aλλα αρχαιολογικά περιοδικά, εκδόσεις ιδιωτικές, πάσχουν και αυτά από την ίδια αταξία την οποία καλύπτουν με άλματα στον χρόνο, δηλαδή με σύμπτυξη πολλών ετών σε ένα τόμο, ο οποίος όμως «λογιστικώς» θεωρείται ότι αποτελεί περισσότερους. Τούτο συνέβη με την «Αρχαιολογική Εφημερίδα» σε δύο περιπτώσεις, στα χρόνια μετά την Καταστροφή του 1922 και στα χρόνια του Πολέμου του ’40. Αντίθετα, για το 1937 εκδόθηκαν τρεις τόμοι (Εκατονταετηρίδος) και για το 1953-1954 επίσης τρεις τόμοι (εις μνήμην Γεωργίου Οικονόμου)».
Τον τόμο 150 συνοδεύει και δεύτερο μέρος με τη λεπτομερή αναγραφή των περιεχομένων όλων των προηγούμενων τόμων. Οι εκδότες του 1837, σημειώνει ο κ. Πετράκος, «αισθάνονταν ότι το εγχείρημα που αναλάμβαναν ήταν μεγάλο». Ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής και ο συνεκδότης Κυριακός Πιττάκης είχαν κύριο σκοπό την έκδοση επιγραφών, έργο για το οποίο θεωρούσαν ότι «πλεονεκτούσαν έναντι των άλλων επιγραφικών, ξένων πάντοτε, διότι είχαν στη διάθεσή τους τους ίδιους τους ενεπίγραφους λίθους τους οποίους, τότε, άφθονους παρείχε η ανασκαφή της Ακροπόλεως που γινόταν από τον Ross έως το φθινόπωρο του 1836, και τον Πιττάκη κατόπιν».
Eως το 1860 η Εφημερίδα ήταν κρατικό δημοσίευμα με συντάκτη τον Κυριακό Πιττάκη. Eνα χρόνο αργότερα η έκδοσή της ανατέθηκε στην Αρχαιολογική Εταιρεία ως δικό της δημοσίευμα. Και παρά τις δυσκολίες, το περιοδικό είχε τακτική παρουσία και όπως τότε, έτσι και σήμερα, συνεχίζει να εκπροσωπεί την αρχαιολογική επιστημονική δημιουργία. Την ιστορία και τα περιεχόμενα της έκδοσης θα παρουσιάσουν οι: Β. Πετράκος, Χαράλαμπος Μπούρας, Πάνος Βαλαβάνης, Χρήστος Μπουλώτης, Μιχάλης Τιβέριος, Aγγελος Χανιώτης.
Ξεκίνησε χθες στο Μουσείο Μπενάκη, στο κτίριο της οδού Πειραιώς, το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αναστηλώσεων που διοργανώνει η Εταιρεία Eρευνας και Προώθησης της Επιστημονικής Αναστήλωσης Μνημείων. Μια πανελλήνια επιστημονική εταιρεία με έδρα τη Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε το 2004 και έχει ως σκοπό «την προώθηση και εδραίωση της ιδέας ότι η αναστήλωση και αξιοποίηση των μνημείων διενεργείται μέσα σε ένα ιδιαίτερο πλαίσιο αρχών και τεχνικών με στόχο τη διάσωση της αυθεντικότητας και δομικής συγκρότησης του ιστορικού κτίσματος και παράλληλη διαφύλαξη και ανάδειξη των αξιών του». Σ’ αυτό το πλαίσιο προωθεί την ανάπτυξη του επιστημονικού διαλόγου τόσο πάνω στα θέματα φιλοσοφίας των επεμβάσεων, όσο και σ’ αυτά της τεχνολογικής έρευνας.
Στο συνέδριο που ολοκληρώνεται το Σάββατο εξετάζονται θέματα σχετικά με την αναστήλωση των ιστορικών κτισμάτων και γενικά ζητήματα που αφορούν: τη φιλοσοφία και μεθοδολογία των επεμβάσεων, τη σεισμική επικινδυνότητα των μνημείων, την τεχνολογική έρευνα (τεκμηρίωση, τεχνικές, υλικά κ.λπ.) και εφαρμογή στην ανάδειξη μνημείων και αρχαιολογικών χώρων. Θα παρουσιαστούν περιπτώσεις αρχαίων θεάτρων, μονών, αρχοντικών και άλλων μνημείων.
Το είδαμε εδώ
Τον τόμο 150 συνοδεύει και δεύτερο μέρος με τη λεπτομερή αναγραφή των περιεχομένων όλων των προηγούμενων τόμων. Οι εκδότες του 1837, σημειώνει ο κ. Πετράκος, «αισθάνονταν ότι το εγχείρημα που αναλάμβαναν ήταν μεγάλο». Ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής και ο συνεκδότης Κυριακός Πιττάκης είχαν κύριο σκοπό την έκδοση επιγραφών, έργο για το οποίο θεωρούσαν ότι «πλεονεκτούσαν έναντι των άλλων επιγραφικών, ξένων πάντοτε, διότι είχαν στη διάθεσή τους τους ίδιους τους ενεπίγραφους λίθους τους οποίους, τότε, άφθονους παρείχε η ανασκαφή της Ακροπόλεως που γινόταν από τον Ross έως το φθινόπωρο του 1836, και τον Πιττάκη κατόπιν».
Eως το 1860 η Εφημερίδα ήταν κρατικό δημοσίευμα με συντάκτη τον Κυριακό Πιττάκη. Eνα χρόνο αργότερα η έκδοσή της ανατέθηκε στην Αρχαιολογική Εταιρεία ως δικό της δημοσίευμα. Και παρά τις δυσκολίες, το περιοδικό είχε τακτική παρουσία και όπως τότε, έτσι και σήμερα, συνεχίζει να εκπροσωπεί την αρχαιολογική επιστημονική δημιουργία. Την ιστορία και τα περιεχόμενα της έκδοσης θα παρουσιάσουν οι: Β. Πετράκος, Χαράλαμπος Μπούρας, Πάνος Βαλαβάνης, Χρήστος Μπουλώτης, Μιχάλης Τιβέριος, Aγγελος Χανιώτης.
Aναστηλώσεις
Στο συνέδριο που ολοκληρώνεται το Σάββατο εξετάζονται θέματα σχετικά με την αναστήλωση των ιστορικών κτισμάτων και γενικά ζητήματα που αφορούν: τη φιλοσοφία και μεθοδολογία των επεμβάσεων, τη σεισμική επικινδυνότητα των μνημείων, την τεχνολογική έρευνα (τεκμηρίωση, τεχνικές, υλικά κ.λπ.) και εφαρμογή στην ανάδειξη μνημείων και αρχαιολογικών χώρων. Θα παρουσιαστούν περιπτώσεις αρχαίων θεάτρων, μονών, αρχοντικών και άλλων μνημείων.
Το είδαμε εδώ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΟ FACEBOOK Ή ΣΤΟ BLOGGER👇
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες, ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.