Οι κροκόδειλοι ακόμα και όταν κοιμούνται βρίσκονται σε επιφυλακή αφού κρατούν το ένα μάτι τους ανοιχτό, σύμφωνα με νέα μελέτη στην Αυστραλία. Μάλιστα, το μάτι που μένει ανοιχτό συνδέεται με το ένα ημισφαίριο του εγκεφάλου τους που παραμένει ενεργό και εστιάζει σε όσους πλησιάζουν το ερπετό.
«Οι κροκόδειλοι παρακολουθούσαν τον άνθρωπο που έμπαινε στον χώρο τους. Ακόμα και αφότου εκείνος είχε εξέλθει από αυτόν, τα ζώα διατηρούσαν το μάτι τους ανοιχτό εστιάζοντας προς την κατεύθυνση στην οποία στεκόταν ο άνθρωπος προηγουμένως. Κάτι τέτοιο αποδεικνύει ότι οι κροκόδειλοι ουσιαστικά σαρώνουν τον χώρο για πιθανές απειλές» εξηγεί ο κύριος συγγραφέας της μελέτης Δρ Τζον Λέσκου, από το Πανεπιστήμιο Λα Τρομπ της Μελβούρνης.
Πώς έγινε το πείραμα
Τα πειράματα των ειδικών πραγματοποιήθηκαν στον χώρο ενός ενυδρείου, εξοπλισμένο με κάμερες υπερύθρων ακτινών προκειμένου η παρακολούθηση των νεαρών κροκοδείλων γίνεται και μέρα και νύχτα.
Εκεί διαπιστώθηκε ότι το άγρυπνο μάτι του κροκόδειλου δεν εστίαζε μόνο στην ανθρώπινη παρουσία, αλλά και στους υπόλοιπους κροκόδειλους που βρίσκονταν στο χώρο.
Ο «ύπνος επιφυλακής» είναι μια τεχνική που χρησιμοποιούν κατά βάση θαλάσσια θηλαστικά, όπως οι θαλάσσιοι ελέφαντες και τα δελφίνια, τα οποία κρατούν το ένα μάτι ανοιχτό για να μην απομακρυνθούν από την υπόλοιπη ομάδα τους.
Το ίδιο κάνουν και ορισμένα πουλιά που κοιμίζουν εναλλάξ τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου τους, ώστε να είναι έτοιμα σε ενδεχόμενη επίθεση από θηρευτή.
Τα ευρήματα της μελέτης θα υποβληθούν σε περαιτέρω ηλεκτροφυσιολογικά πειράματα.
«Θα πρέπει να εξετάσουμε τα εγκεφαλικά κύματα και στα δύο ημισφαίρια των κοιμισμένων κροκοδείλων για να πούμε μετά βεβαιότητας ότι το ένα ημισφαίριο είναι πράγματι ξύπνιο ενώ το δεύτερο κοιμάται» αναφέρει ο επικεφαλής της μελέτης.
Ο δρ Λέσκου βρίσκεται ήδη σε συνεργασία με ερευνητές από την Γερμανία και σύμφωνα με το επόμενο στάδιο της μελέτης του, στόχος του είναι να μελετήσει το μοτίβο του ύπνου κροκοδείλων του Νείλου, κολλώντας προσεκτικά ηλεκτρόδια στο κεφάλι τους.
Η σχέση με τον ύπνο του ανθρώπου
Ο ύπνος με τον μισό εγκέφαλο, σύμφωνα με τον Δρ Λέσκου, ενδεχομένως να είχε αναπτυχθεί σε έναν κοινό πρόγονο ερπετών και πτηνών και ξεχωριστά στα θαλάσσια θηλαστικά – ή ακόμα και σε έναν πιο μακρινό πρόγονο του συνόλου ερπετών, πτηνών και θαλάσσιων θηλαστικών, πολύ προτού τα θηλαστικά της ξηράς απολέσουν αυτή τη δυνατότητα.
«Για εμένα προσωπικά, το πιο εντυπωσιακό πράγμα είναι το γεγονός ότι τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να προσφέρουν χειροπιαστές ενδείξεις ότι ο τρόπος με τον οποίο κοιμόμαστε εμείς ενδεχομένως να αποτελεί εξελικτική καινοτομία» σχολιάζει ο δρ Λέσκου.
«Τείνουμε να θεωρούμε ότι ο δικός ύπνος αποτελεί τον κανόνα: ότι πρόκειται για μια “απενεργοποίηση” η οποία αφορά σε όλον τον εγκέφαλο. Ωστόσο, αν τα πτηνά μπορούν να κοιμούνται με τον μισό τους εγκέφαλο και οι κροκόδειλοι και τα ερπετά μπορούν να κλείνουν μόνο το ένα μάτι κατά τον ύπνο τους και αποδειχθεί ότι επίσης κοιμούνται με τον μισό εγκέφαλο, τότε ξαφνικά ο δικός μας ύπνος γίνεται η εξαίρεση. Και τότε μάλλον μόνο τα θηλαστικά της ξηράς δεν κοιμούνται με τον τρόπο αυτόν» καταλήγει ο δρ Λέσκου.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Experimental Biology».
econews.gr
