Τι είναι το «troll» στο Διαδίκτυο και πως να το αντιμετωπίσετε

Μια από τις κλασσικές περιπτώσεις που μπορεί κανείς να συναντήσει στο διαδίκτυο και συνήθως σε social networks και φόρουμ, είναι το λεγόμενο «troll». Η λέξη περιγράφει τον χρήστη ο οποίος με σκοπό να ερεθίσει, να μπερδέψει και να προκαλέσει σύγχυση και εκνευρισμό στους υπόλοιπους χρήστες, χρησιμοποιεί επιτηδευμένα προκλητικές, ανόητες ή εκτός θέματος ερωτήσεις θέσεις και απόψεις.

Από που προέρχεται ο όρος

Η χρήσης της λέξης «troll» εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Ιντερνετ στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αλλά η πιο γνωστή καταγεγραμμένη αναφορά προέρχεται από συζήτηση στο 1991, αναφέρει το wikipedia, σύμφωνα με το οποίο το «troll» αναφέρεται στο πέταγμα δολώματος μέσα στο νερό προκειμένου να αλιευθούν ο τόνος και ο ξιφίας, πρακτική που παραπέμπει στην κοροϊδία χρηστών του Διαδικτύο, το λεγόμενο «trolling». Παράλληλα, η λέξη παραπέμπει και στα δαιμόνια πλάσματα που εμφανίζονται στη σκανδιναβική λογοτεχνία, τα οποία επίσης έχουν το όνομα «troll».

Πως να αντιμετωπίσετε το «troll»

Ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπιστεί κάποιο «troll» το οποίο έχει ως στόχο μόνο να αποτρέψει την διεξαγωγή μιας διαδικτυακής συζήτησης, είναι η άγνοια. Συνήθως, ένας τέτοιος ενοχλητικός χρήστης εάν αγνοηθεί θα αρχίσει να στέλνει όλο και πιο προσβλητικά μηνύματα, αλλά εάν δεν υπάρξει αντίδραση συνήθως απογοητεύετε και εγκαταλείπει την κοινότητα. Σε αρκετά φόρουμ και μπλογκ, δίνεται η παραίνεση να μην ασχολούνται οι χρήστες με τα «troll», κίνηση που αναφέρεται ως «μην ταΐζετε τα ''troll''» (Don't feed the trolls στα αγγλικά).

Σε πολλές περιπτώσεις πάντως, για την καταπολέμηση των «trolls» χρησιμοποιούνται και άλλα μέσα, όπως η αφαίρεση των μηνυμάτων του ή η φραγή του προκειμένου να μην ενοχλεί, ενώ αρκετές φορές διαγράφονται και από τις κοινότητες που εισέρχονται διαδικτυακά.


Το είδαμε εδώ  

Ανακαλύπτω

Ερευνα: Ενας στους οκτώ χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ψεύδεται

Δεν προξενεί έκπληξη, ωστόσο μια έρευνα πάντα επισημοποιεί αυτό που οι πάντες υποπτεύονται. Ένας στους οκτώ χρήστες των μέσων μαζικής δικτύωσης επινοούν πολλά απ' όσα αναρτούν στο Facebook και στο Twitter. Προφανώς διότι θεωρούν βαρετή την αληθινή τους ζωή, εξ ου και παραδέχονται ότι ψεύδονται στο Facebook και στο Twitter, ώστε να παρουσιάζονται πιο ενδιαφέροντες.

Η νέα έρευνα διεξήχθη στη Βρετανία μεταξύ 2.000 χρηστών ιστοσελίδων μαζικής δικτύωσης και έδειξε πως το 12% συστηματικά επινοούν όσα συμβαίνουν στην ζωή τους για να «κερδίζουν πόντους». Σχεδόν οι τέσσερις στους δέκα (το 39%) ισχυρίζονται ότι η συνήθεια τους να ψεύδονται οφείλεται στις πιέσεις που δέχονται από φίλους και συναδέλφους να περνάνε καλά ή να μην φαίνονται ανιαροί όταν ποστάρουν. Το 29% όμως παραδέχονται ότι η σελίδα τους θα ήταν πολύ ανιαρή, εάν δεν είχαν «ρετουσάρει» τις αναρτήσεις τους.

Ποια είναι τα συνήθη ψέματα; Εκτός των φωτογραφιών, βεβαίως ή των ψεύτικων προφίλ, κλασικά παραδείγματα είναι να ισχυρίζονται ότι ακόμα δουλεύουν σκληρά πάνω σε ένα «σημαντικό project» τη στιγμή που επιστρέφουν στο σπίτι ή, ότι επισκέπτονται γκαλερί και μουσεία που δεν ξέρουν καν που βρίσκονται.



Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Internet βασιζμένο στους νόμους της κβαντικής μηχανικής

Όπως αποκάλυψαν ερευνητές από τα Εθνικά Εργαστήρια του Λος Άλαμος των ΗΠΑ, έχουν θέσει σε λειτουργία εδώ και δυόμισι χρόνια ένα δίκτυο που βασίζεται στους νόμους της κβαντικής μηχανικής, εξασφαλίζοντας αποστολή μηνυμάτων με απολύτως ασφαλή τρόπο

Ενα από τα μεγαλύτερα όνειρα των ειδικών ασφαλείας είναι η δημιουργία του «κβαντικού Ιντερνετ», ενός δικτύου δηλαδή που θα επιτρέπει απολύτως ασφαλή επικοινωνία, η οποία θα βασίζεται στους νόμους της κβαντικής μηχανικής.

Η βασική ιδέα είναι ότι η πράξη της μέτρησης ενός κβαντικού αντικειμένου, όπως ένα πρωτόνιο, πάντα το αλλάζει. Συνεπώς οποιαδήποτε προσπάθεια να «κρυφοκοιτάξει» κανείς ένα κβαντικό μήνυμα δεν μπορεί παρά να αφήσει αποδεικτικά στοιχεία υποκλοπής, που θα μπορεί να δει ο παραλήπτης του μηνύματος. Αυτό επιτρέπει σε οποιονδήποτε να στείλει μια κρυπτογράφηση ΟΡΤ (one-time pad) μέσω ενός κβαντικού δικτύου, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ασφαλή επικοινωνία με τη χρήση συμβατικής επικοινωνίας.

Ολο αυτό εξασφαλίζει απολύτως ασφαλή αποστολή μηνυμάτων, γνωστή και ως κβαντική κρυπτογραφία και είναι πραγματικά μια εξαιρετικά απλή τεχνική για οποιοδήποτε εργαστήριο κβαντικής οπτικής. Οντως, η εταιρεία ID Quantique (www.idquantique.com) διαθέτει προς πώληση ένα σύστημα που μπορεί να προμηθευτεί οποιοσδήποτε και το οποίο έχει αρχίσει να προσελκύει τράπεζες και άλλους οργανισμούς που ενδιαφέρονται για απόλυτη ασφάλεια στις επικοινωνίες τους.

Περιορισμοί

Αυτά τα συστήματα έχουν, ωστόσο, ένα σημαντικό περιορισμό. Η σημερινή γενιά κβαντικής κρυπτογραφίας αποτελείται από συνδέσεις μεταξύ δύο σημείων κατά μήκος μιας οπτικής ίνας. Ετσι μπορούν να στείλουν ασφαλή μηνύματα από το σημείο Α στο σημείο Β, αλλά δεν μπορούν να κατευθύνουν αυτή την πληροφορία πιο πέρα στα σημεία C, D, Ε ή F. Και αυτό, γιατί η πράξη της αποστολής ενός μηνύματος σημαίνει την ανάγνωση ενός τμήματός του, το οποίο υποδεικνύει για πού προορίζεται. Και αυτό αναπόφευκτα το αλλάζει, τουλάχιστον με τη χρήση των συμβατικών ρούτερ. Αυτό κάνει αδύνατη τη λειτουργία ενός κβαντικού Ιντερνετ με τη σημερινή τεχνολογία.

Διάφορες ερευνητικές ομάδες επιδίδονται σε αγώνα δρόμου, προκειμένου να αναπτύξουν κβαντικά ρούτερ που θα λύσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα, κατευθύνοντας τα κβαντικά μηνύματα χωρίς να τα αλλοιώνουν. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτές οι συσκευές έχουν ακόμη δρόμο μέχρι να αποτελέσουν εμπορική πραγματικότητα.

Κομβικό... σημείο

Πρόσφατα, ο Ρίτσαρντ Χιουγκ και άλλοι ειδικοί στα Εθνικά Εργαστήρια των ΗΠΑ στο Λος Αλαμος του Νέου Μεξικού αποκάλυψαν ένα εναλλακτικό κβαντικό Ιντερνετ, το οποίο ισχυρίζονται ότι λειτουργεί εδώ και δυόμισι χρόνια. Η προσέγγισή τους στο πρόβλημα αφορά τη δημιουργία ενός κβαντικού δικτύου που θα βασίζεται σε έναν κεντρικό κόμβο και ένα ακτινωτό δίκτυο γύρω του. Ολα τα μηνύματα κατευθύνονται από οποιοδήποτε σημείο του δικτύου σε ένα άλλο μέσω του κεντρικού κόμβου.


Δεν είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζεται αυτού του είδους η προσέγγιση στο πρόβλημα. Η ιδέα είναι ότι τα μηνύματα προς τον κεντρικό κόμβο βασίζονται στο σύνηθες επίπεδο κβαντικής ασφάλειας. Ωστόσο, ενώ βρίσκονται στον κεντρικό κόμβο, μετατρέπονται σε συμβατικά κλασικά bits και μετά ξαναμετατρέπονται σε κβαντικά bits, προκειμένου να αποσταλούν και να διανύσουν το δεύτερο μισό του ταξιδιού τους προς τον παραλήπτη. Συνεπώς όσο ο κεντρικός κόμβος είναι ασφαλής, τότε και το δίκτυο πρέπει να είναι ασφαλές. Το πρόβλημα με αυτή την προσέγγιση είναι η επέκτασή του σε άλλη κλίμακα. Καθώς ο αριθμός των συνδέσεων στον κεντρικό κόμβο αυξάνει, αυξάνει όλο και περισσότερο η δυσκολία διαχείρισης όλων των πιθανών συνδέσεων που μπορούν να γίνουν μεταξύ ενός σημείου του δικτύου με κάποιο άλλο.

Καινοτομία

Ο Χιουγκ και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι έλυσαν αυτό το πρόβλημα με τη μοναδική τους προσέγγιση, η οποία εφοδιάζει κάθε κόμβο του δικτύου με κβαντικούς πομπούς -π.χ. με λέιζερ- αλλά χωρίς ανιχνευτές πρωτονίων, που είναι ακριβοί και ογκώδεις. Μόνο ο κεντρικός κόμβος έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει κβαντικά μηνύματα (αν και όλοι οι κόμβοι του δικτύου μπορούν να στέλνουν και να παραλαμβάνουν συμβατικά μηνύματα με το συνήθη τρόπο).

Αυτό μπορεί να ακούγεται περιοριστικό, αλλά και πάλι επιτρέπει σε κάθε κόμβο να στέλνει δέσμες πληροφοριών μιας χρήσης στον κεντρικό κόμβο, τον οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιεί, για να επικοινωνήσει με ασφάλεια μέσω ενός κλασικού συνδέσμου. Ο κεντρικός κόμβος μπορεί τότε να κατευθύνει το μήνυμα σε έναν άλλο κόμβο, χρησιμοποιώντας μια νέα δέσμη μιας χρήσης που έχει φτιάξει με αυτόν το δεύτερο κόμβο. Ετσι, ολόκληρο το δίκτυο είναι ασφαλές, υπό την προϋπόθεση ότι ο κεντρικός κόμβος είναι επίσης ασφαλής.

Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτού του συστήματος είναι ότι καθιστά την τεχνολογία που απαιτείται σε κάθε κόμβο εξαιρετικά απλή -κατ' ουσίαν απαιτείται κάτι παραπάνω από ένα απλό λέιζερ. Στην πράξη, το Λος Αλαμος έχει ήδη σχεδιάσει και κατασκευάσει μονάδες έτοιμες για συναρμολόγηση, που είναι περίπου στο μέγεθος ενός σπιρτόκουτου. «Η επόμενη γενιά της μονάδας θα είναι μια τάξη μεγέθους μικρότερη σε κάθε γραμμική διάσταση», δηλώνουν. Ο τελικός στόχος τους είναι να έχουν μία από αυτές τις μονάδες ενσωματωμένη σχεδόν σε κάθε συσκευή συνδεδεμένη σε ένα δίκτυο οπτικών ινών, όπως τηλεοράσεις, οικιακούς υπολογιστές κ.λπ., ώστε να είναι εφικτή η απολύτως ασφαλής αποστολή μηνυμάτων.

Εχοντας τρέξει αυτό το σύστημα επί δύο χρόνια τώρα, στο Λος Αλαμος πιστεύουν στην αποτελεσματικότητά του. Βέβαια, το δίκτυο δεν μπορεί ποτέ να είναι ασφαλέστερο από τον κεντρικό κόμβο του και αυτός είναι ένας σημαντικός περιορισμός της συγκεκριμένης προσέγγισης. Εν αντιθέσει, ένα καθαρά κβαντικό Ιντερνετ θα έπρεπε να επιτρέπει απολύτως ασφαλή επικοινωνία από οποιοδήποτε σημείο του δικτύου σε οποιοδήποτε άλλο.

Ενα άλλο πρόβλημα είναι ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση θα γίνει παρωχημένη τη στιγμή που τα κβαντικά ρούτερ θα γίνουν εμπορικά βιώσιμα. Συνεπώς, το αν θα προσελκύσει επενδυτές το εγχείρημα εξαρτάται από το αν θα κάνουν απόσβεση στα χρήματα που έδωσαν, προτού συμβεί αυτό. Οπως φαίνεται, δεν θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ για να το διαπιστώσουν...

* Το κείμενο βασίζεται στην επιστημονική ανακοίνωση: Network-Centric Quantum Communications with Application to Critical Infrastructure Protection (arxiv.org/abs/1305.0305)

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Σας παρακολουθούν από την οθόνη του υπολογιστή σας με την μέθοδο ratting

Στη μεγαλύτερη μάστιγα του Ίντερνετ εξελίσσεται η διαδικτυακή παρακολούθηση ή αλλιώς ratting. 
Πρόκειται για την δυνατότητα που έχουν επιτήδειοι και κακόβουλοι χρήστες, μέσω «ειδικών εργαλείων», να αποκτούν πρόσβαση ακόμη και έλεγχο σε ένα συγκεκριμένο σύστημα που βρίσκεται online! Τα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας ratter είναι πολλά...Από το πείραγμα της οθόνης και των αρχείων και την εγγραφή βίντεο από την κάμερα του υπολογιστή. Ο κύριος στόχος τους είναι οι γυναίκες νεαρής ηλικίας, χωρίς αυτό να αποκλείει και τους άνδρες γιατί προσφέρουν πιο «πικάντικο» υλικό.

Οι τρόποι εγκατάστασης

Οι τρόποι εγκατάστασης ενός τέτοιου προγράμματος στον υπολογιστή είναι αρκετοί, με τους πιο συχνούς να είναι ή από κοντά, αν έχετε κάποιον «φίλο» που θέλει να σας κατασκοπεύσει, ή από μακριά μέσω συνδέσμου για κατέβασμα αρχείου που δεν κινεί καμία υποψία. Γι’ αυτό καλό είναι να έχετε τα μάτια σας 14 στον υπολογιστή σας.

Στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα η συγκεκριμένη συνήθεια έχει αρχίσει να διαδίδεται πολύ εύκολα καθώς η έλλειψη ηλεκτρονικής Παιδείας για τους νέους χρήστες, ιδίως τις γυναίκες είναι τεράστια. Συχνά η κατάσταση μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνη καθώς τα κλεμμένα προσωπικά δεδομένα μπορεί να χρησιμοποιηθούν χωρίς την άδεια του χρήστη, κάτι που φυσικά είναι παράνομο και μπορεί να διωχθεί νομικά.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

To Internet σας αργεί; Κάντε αυτό το απλό κόλπο!

Το Internet σέρνεται;

 Ενισχύστε το σήμα του ως και 2 μπάρες με αυτό το κόλπο που έδειξε το Hack College.







 Δοκιμάστε καταρχάς να μεταφέρετε το router σας σε διαφορετικό σημείο του σπιτιού. 'Επειτα πάρτε ένα κουτάκι μπίρας ή αναψυκτικού και ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες: Κόψτε στα σημεία που πρέπει κι έπειτα βάλτε το επάνω στην κεραία.


Δείτε το video!

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Shodan: Μία «επικίνδυνη» μηχανή αναζήτησης, η σκοτεινή Google

Το όνομά της παραπέμπει στην τεχνητή νοημοσύνη- βασικό αντίπαλο του παίκτη σε δύο πολύ κλασικά βιντεοπαιχνίδια επιστημονικής φαντασίας, τα System Shock 1 και 2. 


Ωστόσο, η Shodan είναι μία μηχανή αναζήτησης πολύ διαφορετική από το Google και τις άλλες, καθώς, αντί να κάνει αναζητήσεις στον παγκόσμιο ιστό, αναζητώντας σελίδες, κινείται στα «δρομάκια» και τα «στενά» του Ίντερνετ- μία «σκοτεινή» Google... σύμφωνα με δημοσίευμα του CNN, που αναζητά servers, webcams, εκτυπωτές, routers και γενικότερα ο,τιδήποτε μπορεί να είναι συνδεδεμένο και να συνθέτει αυτό που ονομάζουμε Ίντερνετ. Λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο και συλλέγει πληροφορίες σχετικά με 500 εκατομμύρια συσκευές και υπηρεσίες κάθε μήνα.

Χρησιμοποιώντας τη Shodan, ο χρήστης μπορεί να βρει πολλά και ιδιαίτερα «αποτελέσματα», όπως κάμερες ασφαλείας, φανάρια δρόμων, συστήματα θέρμανσης, οικιακούς αυτοματισμούς και άλλα συστήματα που είναι συνδεδεμένα στο Διαδίκτυο. Κάποιοι πιο επίμονοι ενδεχομένως να ανταμειφθούν και με αποτελέσματα όπως συστήματα ελέγχου πυρηνικών σταθμών, καθώς και εξοπλισμού εργαστηρίων. Και, όπως επισημαίνεται στο σχετικό δημοσίευμα του CNN, το πλέον τρομακτικό της όλης υπόθεσης είναι πως πολύ λίγοι από αυτούς τους «προορισμούς» διαθέτουν κάποιου είδους ασφάλεια, για να εμποδίσει τους επίδοξους «εισβολείς».

Μία αναζήτηση για τον όρο «default password» αποκαλύπτει εκτυπωτές, servers και συστήματα ελέγχου που έχουν ως username «admin» και κωδικό πρόσβασης «1234». Επίσης, αξιοσημείωτο είναι πως πολλά από τα συστήματα ελέγχου τα οποία μπορεί να βρει κανείς με τη Shodan δεν ζητούν καν κωδικούς, το μόνο που χρειάζεται είναι ένας web browser.

Δυνατότητες της εν λόγω μηχανής αναζήτησης επεδείχθησαν στη συνδιάσκεψη Defcon, όπου αποκτήθηκε πρόσβαση σε πληθώρα «στόχων», από πόρτες γκαράζ μέχρι συστήματα φαναριών οδικής κυκλοφορίας και έναν υδροηλεκτρικό σταθμό. Ειδικοί επισημαίνουν πως ένα τέτοιο εργαλείο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με πολύ καταστροφικά αποτελέσματα, εάν πέσει σε λάθος χέρια.

Όπως επισημαίνει ο Τζον Μάδερλι, δημιουργός της Shodan, δεν τίθεται απλά θέμα έλλειψης ασφαλείας- πολλά από αυτά τα συστήματα δεν θα έπρεπε να είναι συνδεδεμένα στο Ίντερνετ εν γένει, καθώς πολλοί κατασκευαστές αντί να συνδέσουν, για παράδειγμα, άμεσα έναν υπολογιστή με ένα σύστημα θέρμανσης, προτιμούν να τα συνδέσουν και τα δύο σε έναν Web server, καθιστώντας το δίκτυο διαθέσιμο σε όσους επιθυμούν να το ψάξουν.

Ωστόσο, μέχρι τώρα η Shodan χρησιμοποιείται για καλούς σκοπούς. Ο Μάδερλι (που κατασκεύασε τη μηχανή αναζήτησης πριν από τρία χρόνια) έχει περιορίσει τις αναζητήσεις σε 10 αποτελέσματα εάν ο χρήστης δεν έχει λογαριασμό, και σε 50 αν έχει. Εάν κάποιος επιθυμεί να αξιοποιήσει τις πλήρεις δυνατότητες της μηχανής αναζήτησης, πρέπει να παρέχει στον δημιουργό λεπτομερή στοιχεία για το ποιόν και τους σκοπούς του, καθώς και πληρωμή.

Οι κύριοι χρήστες της αυτή τη στιγμή είναι επαγγελματίες του χώρου της ασφάλειας, ακαδημαϊκοί και υπηρεσίες ασφαλείας, που χρησιμοποιούν τη Shodan κυρίως για τον εντοπισμό και την επισήμανση τρωτών σημείων, που μπορούν να εκμεταλλευτούν κακόβουλοι εισβολείς.

Ο Μάδερλι αναγνωρίζει ότι η μηχανή αναζήτησής του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για «ξεκίνημα» από άτομα με κακές προθέσεις, ωστόσο, όπως επισημαίνει, οι κυβερνοεγκληματίες έχουν συνήθως πρόσβαση σε botnets, με μεγάλους αριθμούς μολυσμένων υπολογιστών, για να εξυπηρετούν τέτοιους σκοπούς χωρίς να εντοπίζονται.

Το είδαμε εδώ 

Ανακαλύπτω

Η συνταγή της επιτυχίας στο διαδικτυακό φλερτ

Δεν είναι κακό, αρκεί να το κάνεις σωστά

Θέλετε να φλερτάρετε online. Κανένα πρόβλημα. Δεν είναι ντροπή. Το διαδίκτυο είναι πλέον κομμάτι της ζωής μας και δεν θα μπορούσε να μην επηρεάζει έστω και λίγο τα αισθηματικά μας. 

Ωστόσο, αν θέλεις να το κάνεις, πρέπει να το κάνεις σωστά. Ειδάλλως, θα παραμείνεις μόνος και καταφρονεμένος! 
Ορίστε μερικοί κανόνες για να είναι ελαττώσεις τις πιθανότητες αποτυχίας: 

1) Όχι στην αυτολύπηση. Δεν είναι κακό να είσαι μόνος. Είναι πολύ κακό, όμως, να παραπονείσαι συνεχώς γι’ αυτό και ιδίως να κατηγορείς τις γυναίκες. Σκέψου λίγο: ποια θα νιώθει ευτυχία και ασφάλεια δίπλα σε έναν άνδρα που γκρινιάζει ή κατηγορεί τις γυναίκες για τη μοναξιά του; Το ίδιο ισχύει και για τον υπερβολικό αυτοσαρκασμό. Νομίζεις ότι είναι κουλ να κάνεις πλάκα με τα «χάλια» της προσωπικής σου ζωής, όμως αυτό που καταφέρνεις είναι να δείξεις στους άλλους πόσο πολύ σε ενοχλεί που είσαι μόνος.

2) Άπαξ και εντοπίσεις στο διαδίκτυο μία γυναίκα που σου αρέσει, μην χασομερήσεις! Ζήτησέ της να βγείτε. Αν το φλερτ παραμείνει διαδικτυακό για μεγάλο διάστημα, οι προσδοκίες των δύο πλευρών θα «χτυπήσουν ταβάνι» και, τελικά, η συνάντηση μπορεί να είναι απογοητευτική. 

3) Προσοχή στο ψευδώνυμο. Ψευδώνυμα τύπου «Mr. Big» καλό είναι να αποφεύγονται, ακόμη και αν είσαι σε θέση να τα... υποστηρίξεις. 

4) Χρησιμοποίησε πρόσφατη φωτογραφία στο προφίλ σου. Αν ανεβάσεις μία φωτογραφία όπου είσαι νεότερος, πιο μαυρισμένος και πιο γυμνασμένος, αργά ή γρήγορα, η απάτη θα αποκαλυφθεί. Και τότε θα είναι αργά για να μετανιώσεις. 

5) Μην λες ψέματα για το επάγγελμα ή τα ενδιαφέροντά σας. Δεν χρειάζεται καν να εξηγήσουμε το γιατί...

6) Μην ανεβάζεις πρόστυχες φωτογραφίες στο προφίλ σου, εκτός αν ψάχνεις αποκλειστικά και μόνο για σεξ. Αν θες μία σύντροφο για μία σταθερή σχέση, το σεξ θα είναι φυσικό επακόλουθο. Δεν χρειάζεται να επιδείξεις τα προσόντα σου στο διαδίκτυο. 

7) Αν έχεις γραφτεί σε site γνωριμιών, μην ανοίγεις πολλά μέτωπα. Επικεντρώσου σε μία κοπέλα. 

Το είδαμε εδώ  

Ανακαλύπτω

Ποιά η διαφορά Internet - Web; Ξέρετε;

Περίεργη ερώτηση ε; Είναι πάντως δύο διαφορετικά πράγματα το Internet από το Web! Ας δούμε λοιπόν τι είναι το καθένα, έτσι για να ξέρουμε!

Αν και χρησιμοποιούμε όλοι μας καθημερινά τις λέξεις Internet και Web, στην ουσία νομίζουμε ότι είναι το ίδιο πράγμα.

Λάθος λοιπόν!

Για την ακρίβεια, το ένα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από το άλλο, όσο περίεργο κι αν μας φαίνεται αυτό. Απλά ας το πούμε έτσι απλά, το ένα χρειάζεται το άλλο...

Στο ψητό τώρα!

Το Internet είναι ένα απίστευτα τεράστιο δίκτυο μηχανημάτων (όπως υπολογιστές,servers, κινητά τηλέφωνα, μονάδες gps, κονσόλες παιχνιδιών, κλπ).

Ουσιαστικά αποτελείται από τέτοια δια-συνδεμένα μηχανήματα.

Αυτό είναι το Internet και τίποτα παραπάνω!

Τώρα, αυτά τα δια-συνδεμένα μηχανήματα, για να αλληλοεπικοινωνήσουν και να ανταλλάξουν δεδομένα, χρειάζονται κάποια πρωτόκολλα επικοινωνίας.

Φανταστείτε για παράδειγμα ένα πρωτόκολλο σαν μια εφαρμογή, που κάνει εφικτή την επικοινωνία μεταξύ δύο συστημάτων, πχ μεταξύ του υπολογιστή μου και ενός server (δηλ. δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να κάνουν μεταξύ τους κάποια δουλειά, πχ ανταλλαγή αρχείων).

Ένα τέτοιο πρωτόκολλο είναι το World Wide Web (ή αλλιώς www), το οποίο δεν είναι άλλο από αυτό που μας "σερβίρει" της σελίδες στον υπολογιστή μας!

Το World Wide Web εν συντομία το λέμε και Web...

Τι κάνει δηλαδή; "Είναι εγκατεστημένο" στον σέρβερ και μας στέλνει σε μια ειδική μορφή μία σελίδα στην οποία προσπαθούμε να μπούμε και ο υπολογιστής μας πάλι με τη βοήθειά του, μας την προβάλλει όπως πρέπει!

Άλλα πρωτόκολλα επικοινωνίας που επιτελούν διαφορετικό έργο, είναι τα FTP(για την ανταλλαγή αρχείων που προαναφέραμε), email, TELNET, κλπ

Οπότε ποια η διαφορά Internet vs Web εν συντομία;

Το Internet είναι τα αναμεταξύ τους διασυνδεμένα μηχανήματα, ενώ το Web μια "εφαρμογή"(δεν είναι εφαρμογή ακριβώς, απλά για λόγους κατανόησης...) που εξυπηρετεί σε ένα συγκεκριμένο τύπο επικοινωνίας αναμεταξύ τους και για την ακρίβεια στη "μετάδοση" και προβολή ιστοσελίδων.

Το είδαμε εδώ   

Ανακαλύπτω