Ο εθνάρχης των Αλβανών εξυμνεί την Ελλάδα

Ο Ισμαήλ Κεμάλι, ιστορική και πολιτική μορφή των Αλβανών, ο άνθρωπος που ύψωσε την αλβανική σημαία το Νοέμβριο του 1912 στην Αυλώνα και ανακήρυξε την ίδρυση του αλβανικού κράτους, ήταν ταυτόχρονα όχι μόνο ελληνομαθής αλλά και μεγάλος ελληνολάτρης. Το κείμενο που ακολουθεί, ένας ύμνος στο «ασύγκριτο ελληνικό έθνος» με την προσφορά στην ιστορία και τις αρετές του, όπως γράφει και ο ίδιος. Πολλοί θα ξαφνιαστούν ευχάριστα. Ισως όχι λιγότεροι, όμως, που αρέσκονται να παραμένουν στο σκοτάδι της εθνικιστικής προπαγάνδας να χάσουν τον ύπνο τους απ’ αυτό το «αμάρτημα» του είδωλού τους. 

Eθνος που έχει αναμφισβήτητο μεγαλείο παρελθόντος και δικαίωμα να προσδοκά μεγάλο μέλλον στην Ανατολή είναι το Ελληνικό. Αφήνουμε κατά μέρος τις υπηρεσίες, τις οποίες έκανε αυτό το μεγάλο έθνος σε όλη γενικά την ανθρωπότητα, διαδίδοντας στα μακρινά μέρη του κόσμου τον πολιτισμό και την επιστήμη σαν ευεργετική ουσία και αποκτώντας δικαίως τίτλους για την ευγνωμοσύνη της ανθρωπότητας. Αλλά έτσι όπως υπάρχει σήμερα, το ελληνικό έθνος αποτελεί το κυριότερο και σπουδαιότερο στοιχείο της Ανατολής. Κατά πρώτον, σαν πληθυσμός η ελληνική φυλή μετά τους Τούρκους και τους Αραβες υπερτερεί από όλες τις άλλες φυλές της Ανατολής. Από γεωγραφική άποψη κατέχει την πρώτη και πρώτιστη θέση στην Ανατολή. Το ωραιότερο μέρος της Μεσογείου είναι ελληνική θάλασσα, η Προποντίδα είναι σχεδόν όλη Ελληνική, όλα τα νησιά του Αρχιπελάγους, του Αιγαίου, του Ιονικού Κόλπου, της Προποντίδας είναι ελληνικά. Ολες σχεδόν οι παραλίες της Μικράς Ασίας, από τους πρόποδες του Ταύρου μέχρι την Ηράκλεια του Πόντου, είναι ελληνικές. Η Ιλλυρική χερσόνησος, παρά τις εισβολές των ξένων κρατών και στρατευμάτων, διατήρησε όλες τις χώρες προς τις δύο θάλασσες, από το στόμιο του Δούναβη μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο, ελληνικές. 

Εθνος σαν το ελληνικό, που έχει ένδοξο μέλλον, που κατέχει τις σπουδαιότερες χώρες της Ανατολής, δικαιούται να φροντίζει ενεργητικά για την τύχη της Ανατολής, της οποίας είναι από ιστορική και γεωγραφική άποψη ο πιο πολύτιμος συγκύριος. Είμαστε βέβαιοι ότι κάθε Ελληνας έχει συνείδηση αυτού του δικαιώματος, το οποίο αποτελεί τον προορισμό του Ελληνισμού και μέσα σ' αυτόν την επακόλουθη υποχρέωσή του. 

Ισχυρός παράγοντας του μεγαλείου της Ανατολής

Όταν λέμε Ελληνισμό δεν εννοούμε τους ευρισκόμενους Έλληνες μέσα στο Ελληνικό Κράτος, αλλά όλους τους Έλληνες, των οποίων ο πληθυσμός ξεπερνά τους ευρισκόμενους στην Ανατολή λαούς, με εξαίρεση τους Τούρκους και Αραβες. Εμείς, οι μη Ελληνες, επιθυμούμε και απ' την καρδιά μας ευχόμαστε να δούμε τον Ελληνισμό σαν τον πιο ισχυρό παράγοντα του μεγαλείου της Ανατολής. Η Ελλάδα όπως είναι και υπάρχει σήμερα δεν προσωποποιεί παρά τον τεμαχισμό του Ελληνισμού. Αν δεν μπορεί να σχηματισθεί Ελληνικό Κράτος, που να περικλείει όλες τις ελληνικές χώρες, όλοι οι Ελληνες έχουν υποχρέωση να υιοθετήσουν την ιδέα της μεγάλης Ανατολής και να τεθούν επικεφαλής κινήματος με κύριο σκοπό τον σχηματισμό μιας ευνομούμενης Ανατολής, που θα χορηγεί σε όλους τους λαούς ίσα ευεργετήματα ισονομίας και ανάλογα καθήκοντα συμβίωσης και συνύπαρξης. 

Διαφορετικά ποιος είναι τυφλός για να μη δει την απώλεια του Ελληνισμού σε περίπτωση που διαλυθεί η Ανατολή ή απορροφηθεί από κάποια κολοσσιαία δύναμη; Ο ελληνικός κόσμος, με τις συνθήκες στις οποίες βρισκόταν ο παλαιός κόσμος, μπορούσε να καυχηθεί ότι και από εμπορική και από στρατηγική άποψη έχει στην κατοχή του τις πιο γνωστές χώρες. Αλλά, δυστυχώς, και οι εμπορικές και στρατιωτικές συνθήκες μεταβλήθηκαν εξ ολοκλήρου. Μια εκπυρσοκρότηση στην Ανατολή είναι αρκετή ώστε οι κάτοχοι των ακτών της Μεσογείου να υποστούν την τελευταία ταπείνωση της δουλείας. Επειδή θεωρούμε τους Ελληνες σαν αυτούς που θα επωφεληθούν πάρα πολύ απ' τη συντήρηση της Ανατολής και τη βελτίωση της τύχης των λαών της, και επειδή πιστεύομε ότι απ' την αναστάτωση της Ανατολής εκείνοι που θα ζημιωθούν μάλλον θα είναι οι Ελληνες, Αλβανοί και Τούρκοι στην Ευρώπη, Αραβες, Τούρκοι, Ελληνες, Αρμένιοι και άλλοι στην Ασία δίνουμε το χέρι στους Ελληνες. 

Στο μέλλον θα διατυπώσουμε τις σκέψεις μας σχετικά με την συνέργεια. 

Η ταραχή της ελληνικής συνείδησης απέναντι στη μετάφραση του Ευαγγέλιου

Αν ο Αγιος Παύλος δεν εκφωνούσε τον περίφημο λόγο του, στον Αρειο Πάγο, στα ελληνικά και δεν υποδείκνυε κατά κάποιον τρόπο τον Χριστό σαν Ελληνόφωνο, ο χριστιανισμός δεν θα εισχωρούσε στην Ελλάδα κι από εκεί στην Ευρώπη. Ο Χριστιανισμός λοιπόν έχει ελληνική αρχή, ο χριστιανικός πολιτισμός έχει επίσης ελληνική αρχή. Ο Ελληνας σήμερα δεν ενδιαφέρεται μόνο για το περιεχόμενο του Ευαγγελίου, ενδιαφέρεται πολύ και για την γλώσσα αυτού που είναι η εθνική του γλώσσα. Το να μεταφραστεί το Ευαγγέλιο ισοδυναμεί με τη διακήρυξη ότι ο σημερινός Ελληνας δεν κατανοεί τη γλώσσα του Χριστού και των πατέρων του. 

Η λεπτή, πάρα πολύ λεπτή ιδέα της αποξένωσης του Χριστού και της νόθευσης του αίματός του φέρνει σε απόγνωση τον Ελληνα. Ο παλαιός Ελληνας είχε τον Ελληνα Δία του, ο νέος Ελληνας θέλει τον Χριστό του Ελληνόφωνο και το Ευαγγέλιο του Ελληνικό. 

Σεβόμαστε και θαυμάζουμε το ευγενικό αίσθημα των Ελλήνων, συνιστούμε σε όλους τους πολιτικούς της Ελλάδας μετριότητα, για να περιορισθεί το κίνημα στη νόμιμη διαμαρτυρία των υψηλών και ευγενικών αισθημάτων, για να μην προκαλέσει βλάβη στα θετικά και πολιτικά συμφέροντα. 

Το αλβανικό ζήτημα από την άποψη των συμφερόντων των ευρωπαϊκών δυνάμεων

Είμαστε οι πρώτοι που αναγνωρίζουμε ότι και σαν πληθυσμός και σαν ηθική αξία, ο αλβανικός λαός δεν υπερέχει απ' τους άλλους λαούς της Ανατολής. Ομως ο εθνικός χαρακτήρας, η πολεμική στάση και η γεωγραφική του θέση του αποδίδει τέτοια σημασία, ώστε με την ύπαρξη αυτού του λαού σαν αυτοτελούς κράτους τα άλλα κράτη της Ανατολής μπορούν να εξασφαλίσουν την ίδια εθνική ύπαρξη και την απολαβή διεθνούς δικαιοσύνης, είτε στην υπόθεση της ύπαρξης της Τουρκικής Αυτοκρατορίας ή στην υπόθεση της διάλυσης αυτής. 

Τι εξετάζουμε εμείς; Ποιος είναι ο προορισμός του Ελληνισμού; Ο Έλληνας έχει συνείδηση για τον προορισμό του; Ποια είναι τα μέσα για την πραγματοποίησή του; Έτσι μάλλον μας ενδιαφέρει το ζήτημα, καθόσον πιστεύουμε ότι ο προορισμός του Ελληνα είναι και προορισμός του Αλβανού με το ίδιο αίμα και ότι η τύχη του ενός εξαρτάται απ' την τύχη του άλλου. 

Δεν έχουμε την απαίτηση να δώσουμε ψυχολογική ανάλυση κράτους όπως το ελληνικό ούτε τολμούμε να αποφασίσουμε γι' αυτό. Όμως εκείνο που με εμπιστοσύνη μπορούμε να κηρύξουμε προκαταβολικά είναι ότι ποτέ ο Ελληνας δεν θα υποστεί εκφυλισμό. Η ιστορία του, που είναι και η ιστορία της ανθρωπότητας, παρουσιάζει όλες τις εγγυήσεις για τη διάσωση της ελληνικής φύσης από κάθε ηθική διαφθορά και εκφυλισμό. Η ιστορία της ανθρωπότητας μας παρουσιάζει πολλά κράτη τα οποία παρασυρόμενα απ' την ορμή των μεγάλων εισβολών μπόρεσαν να διασώσουν την εθνική τους ατομικότητα, κανένα όμως από αυτά δεν μπορεί να συγκριθεί με το ελληνικό κράτος. 

Τελειότητα μορφής και ψυχής του ανθρώπου ο Ελληνας

Ο Έλληνας, κατ' αρχήν, είναι ο τύπος της τελειότητας και της μορφής και της ψυχής του ανθρώπου.Κανένα κράτος πριν απ' αυτό δεν μπόρεσε να σχηματίσει ιδέα για το ωραίο και το καλό. Κανένα κράτος πριν απ' αυτό δεν μπόρεσε να αποκτήσει και εκτιμήσει το αίσθημα της ελευθερίας. 

Ο Ελληνας, που βρέθηκε στην Ηπειρο και στα νησιά με εξαιρετική φύση και ομορφιά, εξερευνώντας και θαυμάζοντας τα βουνά της, τις πεδιάδες της, τα ποτάμια της, τις παραλίες της, τις θάλασσες, τους κόλπους, τους ισθμούς της, τις ακτές της, εξοικειώθηκε έγκαιρα με τη φύση, μεταπηδώντας απ' τη μία άκρη στην άλλη ήλθε σε επαφή με τις τρεις Ηπείρους που περιβάλλουν την Ελλάδα, από τις οποίες μετέφερε τους φυσικούς καρπούς της ανθρώπινης βιομηχανίας και διάνοιας, τους οποίους μεταμόρφωσε, μετάπλασε και βελτίωσε. 

Ο Ελληνας κατά κάποιον τρόπο υπήρξε το χυτήριο της πρώτης ύλης που ήταν το προϊόν του ανθρώπινου μυαλού. Οι ιδέες, οι επιστήμες, οι γνώσεις των άλλων κρατών που φυλάσσονταν σαν μυστήριο από κάποιες προνομιούχες τάξεις, αφού μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα και επεξεργάστηκαν αποδόθηκαν στην ανθρώπινη κυριότητα, απ' την οποία προήλθε ο πραγματικός πολιτισμός. 

Ο ελληνισμός που προικίστηκε και εξοπλίστηκε με αυτό τον τρόπο προέβαλε υπεράνθρωπη άμυνα κατά των Ασιανών που δεν ανέχονταν την υπεροχή του. Επιβάλλει την υπεροχή της διάνοιας και της ψυχής στα ασιατικά πλήθη και κράτη, διαδίδοντας τον πολιτισμό σε άλλα μέρη του κόσμου για πρώτη φορά εγκατέστησε το κράτος της διάνοιας και της αρετής. 

Από τότε ο ελληνισμός έπεσε θύμα της γενναιοψυχίας του, της αυταπάρνησής του, αλλά ποτέ δεν εκφυλίστηκε, ποτέ δεν έχασε την ελληνική ψυχή του.

Δόξα στον Μέγα Αλέξανδρο η διάσωση του ελληνισμού

Ο Μέγας Αλέξανδρος παρακολουθώντας τα ίχνη του πατέρα του ανέτρεψε τους Ελληνες αλλά σαν υπέρτατη δόξα θεώρησε τη διάσωση του ελληνικού πολιτισμού σ' όλο τον κόσμο και δεν τόλμησε να αναλάβει την εκστρατεία κατά της Ασίας, παρά μόνον όταν αναγνωρίστηκε σαν βασιλιάς των Ελλήνων, και με αυτή την ιδιότητα και όχι σαν Μακεδόνας κατέκτησε την Ασία και την Αφρική. 

Οι διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου διατήρησαν τον ελληνικό χαρακτήρα, τον Ελληνα όχι σαν υπόδουλο αλλά σαν κάτοχο της επιστήμης και του πολιτισμού τον τιμούσαν και τον σέβονταν οι κυρίαρχοι. 

Οι Ρωμαίοι που διαδέχθηκαν τους Μακεδόνες κατέκτησαν την Ελλάδα, κηρύχθηκαν προστάτες του ελληνικού πολιτισμού, και με την υλική τους δύναμη κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν αυτό που δεν είχε κατορθώσει η ηθική δύναμη των Ελλήνων. Οι Ρωμαίοι δεν ήταν εχθροί του ελληνισμού, αλλά μάλλον συμπληρωτές τους. Σε όλες τις ρωμαϊκές αποικίες, ήταν σεβαστά η ελληνική γλώσσα και τα ελληνικά γράμματα και οι Ελληνες αν και ήταν υποτελείς θεωρούνταν ανώτεροι των Ρωμαίων. Ρήτορες, φιλόσοφοι, ποιητές, στρατηγοί ακόμη και οι αυτοκράτορες δεν κυνηγούσαν, δεν επιδίωκαν άλλη δόξα παρά την παρομοίωση με κάποιον Ελληνα και δεν θεωρούνταν ικανοποιημένοι παρά όταν η αρετή τους επιβεβαιώνονταν απ' τους Ελληνες. 

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία τελικά κατέληξε να είναι Ελληνική Αυτοκρατορία. Αλλά όταν ο Ελληνισμός αναμείχθηκε σ' αυτή με διάφορα ξένα στοιχεία, τότε συνέβη η έκλειψη του ελληνικού ήλιου και μετά απ' αυτό το σκοτάδι του μεσαίωνα. 

Πρώτοι σπινθηροβόλησαν το εθνικό αίσθημα στην Ανατολή

Η είσοδος του ξένου στοιχείου των Τούρκων προκάλεσε την αποσύνθεση των ανάμεικτων στοιχείων και απάλλαξε τον Ελληνισμό απ' τα δεσμά της ανάμειξης και συγχώνευσης με άλλα στοιχεία. Αφού απέκτησε και πάλι τη συνείδηση της εθνικής ύπαρξής του και αφού εξαγόρασε τα αμαρτήματά του με δουλεία δύο αιώνων, πρώτος εξεγέρθηκε για την ελευθερία και πρώτος σπινθηροβόλησε εθνικό αίσθημα στην Ανατολή. 

Έτσι το κράτος που δεν εκφυλίζεται με τόσες συμφορές και περιπέτειες δεν μπορεί να εκφυλισθεί ούτε να θεωρηθεί ότι θα υποστεί εκφυλισμό.

Το είδαμε εδώ  

Ανακαλύπτω

10 συμβουλές για να κάνεις αυτά που θέλεις πραγματικότητα το νέο έτος

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή κάνεις όνειρα για τη νέα χρονιά. Φέτος, έτσι γι' αλλαγή, μη μείνεις μόνο στα λόγια και τις υποσχέσεις. Βάλε στόχους και κάνε αυτά που θέλεις πραγματικότητα.

Αυτή τη χρονιά κάνε τα όνειρά σου πραγματικότητα ακολουθώντας 10 δοκιμασμένες συμβουλές:

1. Ξεκαθάρισε τι θέλεις να αλλάξεις ή να πετύχεις

Μην χάνεσαι σε πολλές επιθυμίες. Διάλεξε τις τρεις πιο σημαντικές και σημείωσέ τες σε ένα τετράδιο που θα έχεις ειδικά για την προσωπική σου ανάπτυξη. Πρόσεξε μόνο να είναι οι δικές σου επιθυμίες όχι των άλλων.

2. Σκέψου γιατί θέλεις αυτή την αλλαγή

Γιατί είναι σημαντική για σένα αυτή η αλλαγή; Πώς θα αλλάξει η ζωή σου μετά από αυτό; Οι απαντήσεις σε αυτές τις δυο ερωτήσεις θα σου δώσουν το κίνητρο για να μην τα παρατήσεις με την πρώτη δυσκολία. 

 

3. Κάνε τις επιθυμίες σου S.M.A.R.T. στόχους

Τι θα πει αυτό; S.M.A.R.T. είναι το ακρωνύμιο του Specific, Measurable, Attainable, Realistic (ή Relevant), Time-Bound. Αυτό σημαίνει ότι οι στόχοι σου θα πρέπει να είναι συγκεκριμένοι, μετρήσιμοι, πραγματοποιήσιμοι, ρεαλιστικοί (σχετικοί με αυτό που θέλεις να κάνεις) και χρονικά προσδιορισμένοι.
Για παράδειγμα δεν αρκεί να πεις ότι θέλεις να χάσεις 10 κιλά. Για να κάνεις το στόχο σου πιο εύκολα πραγματοποιήσιμο, πρέπει να καταγράψεις πώς σκοπεύεις να τα χάσεις, τι θα αλλάξεις δηλαδή στο καθημερινό σου πρόγραμμα. Συγκεκριμένα πράγματα, όπως θα κάνω jogging μια ώρα κάθε Δευτέρα- Τετάρτη και Παρασκευή ή το τελευταίο γεύμα μου θα είναι στις 8 το βράδυ.
Χτίσε τις συνήθειες που θα σε βοηθήσουν να πετύχεις τους στόχους σου, oι οποίοι θα πρέπει να είναι ρεαλιστικοί. Και φρόντισε να καθορίσεις το χρόνο που υπολογίζεις ότι θα δεις αποτελέσματα.

4. Σκέψου ξανά τις αξίες σου και τι είναι πραγματικά σημαντικό για σέναΟι αξίες σου πρέπει να είναι ο οδηγός σου όταν φτιάχνεις τη λίστα των επιθυμιών σου. Αυτές θα καθορίσουν επίσης τον τρόπο που σκέφτεσαι και συμπεριφέρεσαι. 

5. Δες πού χάνεις το χρόνο σου

Αν μετρήσεις το χρόνο που χάνεις κάθε μέρα σε διάφορες δραστηριότητες, όπως να ελέγξεις τα email σου, να απαντήσεις σε κλήσεις γνωστών και φίλων ή να βρεις χαμένα πράγματα (από τα κλειδιά σου μέχρι τι να φορέσεις) θα εκπλαγείς. Αλλάζοντας απλώς τις καθημερινές σου συνήθειες μπορείς να βρεις χρόνο να κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν.

 

6. Κάνε κάτι που δεν έχεις ξανακάνει ποτέ

Είναι φυσικό να φοβάσαι το άγνωστο. Αν θέλεις όμως να εξελιχθείς πρέπει να βγεις από τη "ζώνη άνεσής σου" και να δοκιμάσεις κάτι που δεν έχεις ξανακάνει ποτέ. Από το να τρέξεις σε ένα αγώνα 10 χιλιομέτρων, μέχρι να μάθεις να ζωγραφίζεις ή να χορεύεις. Οτιδήποτε θα σε κάνει να μάθεις κάτι περισσότερο από αυτά που ήδη ξέρεις.

7. Βάλε τους στόχους σου όχι με βάση τι θέλεις να αφήσεις πίσω αλλά τι θέλεις να πετύχεις

Αν για παράδειγμα δεν σου αρέσει η δουλειά σου, μην βάλεις στόχο να την παρατήσεις μέχρι το Μάιο (ας πούμε). Βάλε στόχο να βρεις μέχρι τότε μια νέα δουλειά που σου ταιριάζει περισσότερο.

8. Αν τα πράγματα δεν πάνω όπως θέλεις, μην τα παρατήσεις

Σκέψου όλες εκείνες τις φορές που στο παρελθόν τα έχεις καταφέρει. Πάρε δύναμη από αυτό. Μπορείς να το κάνεις και τώρα.

9. Μην ξεχνάς να νιώθεις ευγνωμοσύνη

Ξεκίνα κάθε μέρα σου ευχαριστώντας το Θεό, το Σύμπαν (όπως θες πες το) για ό,τι καλό έχεις στη ζωή σου. Τίποτα δεν είναι δεδομένο.

10. Βρες την ισορροπία

Είναι πολύ εύκολο να σε απορροφήσει η δουλειά, μια σχέση, οτιδήποτε και να σε κάνει να χάσεις την ισορροπία σου. Όλοι οι τομείς της ζωής σου θα πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο ισορροπημένοι. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται. Υπάρχει τρόπος.

Το είδαμε εδώ  

Ανακαλύπτω

Μνημονεύετε Παπαδιαμάντη...

Πριν από 116 χρόνια, την 1η Ιανουαρίου 1896, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης δημοσίευσε ένα συγκλονιστικό, αλλά και προφητικό κείμενο (αν αναλογιστούμε ότι την επόμενη χρονιά η Ελλάδα ταπεινώθηκε στον ελληνο-τουρκικό πόλεμο του 1897), με τον τίτλο "Οιωνός" στην εφημερίδα "Ακρόπολις". Η ανάρτηση που ακολουθεί περιέχει βασικά τμήματα εκείνου του κειμένου, μαζί με αποσπάσματα από άλλα κείμενα του Παπαδιαμάντη με το ίδιο θέμα.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης:

 Πίνακας του Εγγονόπουλου

Τις ημύνθη περί πάτρης;

...Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος. Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ' εξεθέωναν οι προεστοί κ' οι 'γυφτοχαρατζήδες', τώρα σε 'αθεώνουν' οι βουλευταί κ' οι δήμαρχοι.

Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν 'φούρνους με καρβέλια', δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ' τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, όν ήθελαν παρουσιάσουν.

Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει τη φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού…

Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθορά, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ' επιδεξιώτερον τον κόθορνον.

Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης,
στην εφημερίδα «Ακρόπολις» 116 χρόνια πριν...


Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πως κατασκευάζεται μια κάρτα μνήμης;

Η γνωστή εταιρία κατασκευής μέσων αποθήκευσης Lexar ανάρτησε στο Youtube ένα βίντεο στο οποίο καταγράφει τις φάσεις κατασκευής μιάς κάρτας μνήμης. 




Αξίζει να το δείτε!

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πρωτοχρονιά, μία από τις αρχαιότερες γιορτές του κόσμου

Η Πρωτοχρονιά αντιπροσωπεύει το ξεκίνημα του νέου έτους και μαζί μ' αυτό την αρχή για μία νέα ζωή. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι φεύγοντας ο παλιός χρόνος ...παίρνει μαζί του κι ό,τι κακό είχε και περιμένουν να έρθει ο νέος με τα δώρα του. «Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, ήρθε ο νέος με τα δώρα, με τραγούδια, με χαρά»...

Ο καινούργιος χρόνος φορτωμένος με όνειρα, ελπίδες και υποσχέσεις για τη ζωή, κάνει την εμφάνισή του χαμογελαστός, χαρούμενος γεμάτος αισιοδοξία και οι άνθρωποι τον υποδέχονται με πυροτεχνήματα, γιορτάζοντας και ελπίζοντας σε κάποια αλλαγή, σε μία καλύτερη και πιο ευτυχισμένη ζωή.

Ο εορτασμός του νέου έτους είναι μία από τις αρχαιότερες γιορτές. Πολλοί πιστεύουν ότι ξεκίνησε στην αρχαία Βαβυλώνα περίπου 4.000 χρόνια πριν, την Άνοιξη, κατά το πρώτο νέο φεγγάρι μετά την εαρινή ισημερία.

Για πολλά χρόνια, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν ως Πρωτοχρονιά, την πρώτη Μαρτίου. Το 46 π.Χ., όμως, ο Ιούλιος Καίσαρας εφάρμοσε ένα νέο ημερολόγιο, αυτό που ισχύει και σήμερα, με αποτέλεσμα να μετρά ως πρώτη του χρόνου, η πρώτη Ιανουαρίου. Ο μήνας αυτός έχει πάρει το όνομά του από τον Θεό των Ρωμαίων Ιανό, o οποίος πάντα απεικονίζεται με δύο πρόσωπα, με το ένα να κοιτάζει πίσω στον παλιό χρόνο και το άλλο, μπροστά, στο νέο έτος.

Οι γιορτές των Ρωμαίων ονομάζονταν Calends (calendar=καλεντάρι=ημερολόγιο) και οι άνθρωποι στόλιζαν τα σπίτια τους και αντάλλασσαν δώρα.

Η ορθόδοξη εκκλησία της εποχής κυρίως του Μεγάλου Κωνσταντίνου, επειδή ήθελε να χωρίσει τους χριστιανούς από τους ειδωλολάτρες, απαγόρευε στους πρώτους να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά, όπως οι δεύτεροι. Τα αποτελέσματα της απαγόρευσης αυτής ήταν πολύ μικρά. Απαλείφθηκαν μόνο τα στοιχεία εκείνα που έρχονταν σε ευθεία αντίθεση προς τη χριστιανική ηθική.

Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς

Η Πρωτοχρονιά, όπως αυτή διαμορφώθηκε κάτω από την επίδραση της εκκλησίας και τη σύνδεσή της με τη γιορτή του Αγίου Βασιλείου, διαιωνίστηκε έως σήμερα ως λαϊκή γιορτή με έθιμα στις περιοχές όλης της Ελλάδας. Έθιμα, όμως, της Πρωτοχρονιάς υπάρχουν και στον υπόλοιπο κόσμο. Πολλά δε από αυτά έχουν καθιερωθεί και στη χώρα μας.

Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς σχετίζονται κυρίως με το καλότυχο της χρονιάς που έρχεται. Όπως για παράδειγμα, το σπάσιμο του ροδιού, που λόγω των πολλών σπόρων του παραπέμπει στην ευχή για πολλαπλασιασμό των αγαθών ή το κρέμασμα της αγριοκρεμμύδας, φυτό μεγάλης αντοχής.

Από φόβο για τα μελλούμενα γίνεται και το ποδαρικό, η υποδοχή του πρώτου προσώπου που θα μπει στο σπίτι μας όταν αλλάξει ο χρόνος. Μικρά παιδιά και γενικά καλορίζικοι άνθρωποι προσκαλούνταν να κάνουν ποδαρικό, ώστε η οικογένεια να απαλλαχτεί από οτιδήποτε κακό.

Την καλοτυχία τη χρονιά που έρχεται επιδιώκουν και όσοι παίζουν χαρτιά ή τυχερά παιχνίδια, έθιμο που σχετίζεται με την ανάγκη της πρόγνωσης του μέλλοντος, όπως και άλλες, λιγότερο γνωστές, συνήθειες.

Όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση φύλλων ελιάς στο τζάκι ή κόκκων σιταριού στη στάχτη. Το κάψιμό τους έδινε στοιχεία μαντέματος για την κατάσταση της υγείας των παρευρισκομένων κατά τη διάρκεια του νέου έτους κλπ.

Η γαλοπούλα, ως βασικό φαγητό την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, ήρθε στην Ελλάδα από τη Βόρεια Ευρώπη. Οι κάτοικοι εκεί αρχικά μαγείρευαν μεγάλα πουλιά για το γιορτινό γεύμα. Προτιμούσαν τους φασιανούς, τις χήνες και τα παγόνια. Όταν όμως δοκίμασαν τη γαλοπούλα, την καθιέρωσαν ως το κατεξοχήν πρωτοχρονιάτικο γεύμα. Το έθιμο της γαλοπούλας έφτασε στην Ευρώπη από το Μεξικό το 1824 μ.Χ. Στην Ελλάδα παραδοσιακό φαγητό για την Πρωτοχρονιά ήταν το χοιρινό κρέας, όπως και για τα Χριστούγεννα.

Ο Αη-Βασίλης

Ανήμερα την Πρωτοχρονιά οι ορθόδοξοι χριστιανοί γιορτάζουν τη μνήμη του Αγίου Βασιλείου από την Καισάρεια. Βεβαίως, στις βιτρίνες των καταστημάτων επικρατεί ένας άλλος Άγιος, ο οποίος έρχεται από την παγωμένη Λαπωνία, γνωστός ως Santa Claus. Ο άγιος αυτός δεν έχει καμιά σχέση με τον δικό μας. Πρόκειται για τον Άγιο Νικόλαο.

Ο δικός μας Άγιος Βασίλειος έρχεται την ημέρα της Πρωτοχρονιάς από την Καισάρεια και είναι ο φιλάνθρωπος επίσκοπος, ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, ενώ ο Santa Claus ήρθε από την Αμερική και ο σκοπός της ύπαρξής του ήταν να διαφημίσει γνωστό αναψυκτικό. Δημιουργός του, δε, υπήρξε ο Αμερικανός σκιτσογράφος Τόμας Ναστ, το 1862.

Η βασιλόπιτα

Η πίτα, που φτιάχνουμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και κόβεται παρουσία όλων των μελών της οικογένειας, ή και άλλων συγγενών και φίλων, έχει τις ρίζες της στα αρχαία ελληνορωμαϊκά έθιμα. Στα Κρόνια (εορτή του θεού Κ(Χ)ρόνου, που λατρευόταν στην Ελλάδα) και στα Σατουρνάλια (saturnalia) της Ρώμης έφτιαχναν γλυκά και πίτες, μέσα στα οποία έβαζαν νομίσματα και σε όποιον τύχαινε το κομμάτι ήταν ο τυχερός της παρέας. 

Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το έθιμο με τη βασιλόπιτα και την ιστορία του Άγιου Βασιλείου, ο οποίος για να προστατεύσει την περιφέρειά του, την Καισάρεια της Καππαδοκίας, από επιδρομή αλλόφυλων, έκανε έρανο και μάζεψε χρυσά νομίσματα και άλλα τιμαλφή για να τα δώσει στους εχθρούς, ώστε να τους δελεάσει και να μη λεηλατήσουν την περιοχή του. Ο εχθρός, όμως, τελικά δεν κατόρθωσε να εισβάλει στην Καισάρεια και τα τιμαλφή έμειναν. Τότε, ο Μέγας Βασίλειος είπε να φτιάξουν μικρές πίτες - ψωμάκια, μέσα στις οποίες έβαζαν και ένα χρυσό νόμισμα, ή κάτι άλλο από όλα τα πολύτιμα πράγματα, που είχαν συγκεντρωθεί. Οι πίτες αυτές μοιράστηκαν σε όλους και ο καθένας κρατούσε ό,τι του τύχαινε.

Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πανελλαδικό και η καταγωγή της έχει ρίζες στην αρχαιότητα. Εορταστικούς άρτους για καλοτυχία παρασκευάζονταν κατά τη διάρκεια αρχαίων γιορτών. Επίσης, είναι γνωστές οι εξευμενιστικές προσφορές προς τους νεκρούς και τα πνεύματα.

Βασιλόπιτα παρασκευαζόταν σε όλη τη χώρα, με παραλλαγές. Στη Θεσσαλία, για παράδειγμα, έφτιαχναν πίτα με φύλλα. Μέσα έβαζαν λίγο κλήμα, τριφύλλι, καλαμπόκι, φασόλι, άχυρο.

«Κάθε κομμάτι είχε και από κάτι και αυτό που τύχαινε στον καθένα σήμαινε ότι θα έπρεπε να τον απασχολήσει ως καλλιέργεια το επόμενο έτος ή απλά ότι θα πήγαινε καλά η συγκεκριμένη σοδειά τη χρονιά αυτή» σημειώνει ο κ. Ευάγγελος Καραμανές, ερευνητής του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, και συνεχίζει:

«Στη Μικρά Ασία, όπου το πλαίσιο ήταν πιο αστικό, συνηθιζόταν το γλύκισμα ή το γλυκό ψωμί ζυμωμένο με διάφορα ζυμαρικά. Στη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, όπου ο πληθυσμός ήταν πιο αγροτικός, έφτιαχναν τυρόπιτα ή κρεατόπιτα. Η πίτα ήταν το πιο συνηθισμένο φαγητό για τους ανθρώπους της περιοχής. Απλώς, στις γιορτές ήταν πιο πλούσιο γιατί έβαζαν μέσα κρέας κότας».

Με το κόψιμο της πίτας το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς, συνήθως από τον μεγαλύτερο της οικογένειας, η παράδοση της βασιλόπιτας ολοκληρωνόταν. Σήμερα συνεχίζει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας, ενώ η τελετή κοπή της μπορεί να συνεχιστεί καθ' όλη τη διάρκεια των πρώτων μηνών του χρόνου από σωματεία, ιδρύματα και οργανισμούς.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Μύθος τα περί ινδοευρωπαϊκής καταγωγής της γλώσσας μας

Σε προηγούμενες μελέτες μας έχουμε αποδείξει, έπειτα από ενδελεχή έρευνα, ότι η ελληνική γλώσσα γονιμοποίησε τον παγκόσμιο λόγο και συνέβαλε στην ανάπτυξη  όλων των υπολοίπων γλωσσών. Έχουμε ακόμα καταρρίψει τον μύθο περί ινδοευρωπαϊκής καταγωγής της γλώσσας μας με στοιχεία αληθή και αδιαμφισβήτητα.

Ανάμεσα όμως στις γλώσσες, που πολλοί επιστήμονες ισχυρίζονται είτε ότι ανήκουν στην ινδοευρωπαϊκή οικογένεια, όπου «εντάσσεται» και η ελληνική, είτε ότι προηγούνται της ελληνικής ανήκει και η περίφημη σανσκριτική.

Πρόκειται για την κλασσική γλώσσα της Ινδίας και στην ΝΑ Ασία θεωρείται εξίσου σημαντική με την ελληνική και την λατινική. Χωρίζεται σε δύο φάσεις· την Βεδική (πριν το 500 π.Χ.) και την Μεταβεδική. Είναι γλώσσα γραπτή και ποτέ δεν απαντά σε προφορικό λόγο.

Συγκρίνοντας λοιπόν την σανσκριτική με την ελληνική κατέληξαν ότι η πρώτη «έδωσε τα φώτα» στην δεύτερη. Πώς όμως οι Έλληνες εκείνης της περιόδου είναι δυνατόν να ήρθαν σε επαφή με αυτές τις μυστικιστικές ρίζες, τη στιγμή μάλιστα που τα πρώτα επιγραφικά ευρήματα των Ινδών, που αφορούν τα διατάγματα του Ασόκα, χρονολογούνται τον 3ο αι. π.Χ.

Ας σημειωθεί πως την συγκεκριμένη περίοδο οι Έλληνες είχαν ήδη αναπτύξει το αλφάβητό τους. Σύμφωνα με τον Ζωρζ Μουνέν στα «Κλειδιά της Γλωσσολογίας» το βασικότερο ατόπημα αυτών που συνέκριναν τις δύο γλώσσες ήταν το γεγονός ότι αγνόησαν παντελώς τον παράγοντα της ιστορικής εποχής. Η σύγκριση δύο γλωσσών προαπαιτεί την μελέτη τους σε ταυτόσημο χρονικό διάστημα και όχι σε επίπεδο διαχρονικό.

«Συνέκριναν  τα σανσκριτικά της πρώτης χιλιετίας, τα ελληνικά του 8ου αι π.Χ., τα λατινικά του 5ου αι., τα γοτθικά του 4ου αι., κλπ.»

Επομένως το συμπέρασμα περί ομοιότητας ή αντιγραφής της ελληνικής από την σανσκριτική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αντιεπιστημονικό, αφού δεν στηρίζεται σε ορθά κριτήρια και λογικά τεκμήρια.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Γερμανός Γλωσσολόγος Franz Bopp «η σανσκριτική στηρίζεται στην ελληνική και όχι η ελληνική στην σανσκριτική».
Άποψη που πιστοποιείται από πλήθος ξένων ερευνητών, μεταξύ των οποίων και η ομάδα Jakintza Baitha, η οποία εξέδωσε στο Bilbao την ελληνιστική επιθεώρηση Halcon-Ιέραξ σε άρθρο του Προέδρου της Krutwig Sagredo τον Γενάρη του 1933:

«Η μυστική ινδική λογοτεχνία στην πραγματικότητα ανεπτύχθη ως καθαρή λογοτεχνία μόνον κατά τον 3ο ή 5ο αι. μ.Χ. Οι αναφορές σε αρχαιότατες ημερομηνίες ως προς τις Βέδες είναι μόνο θεωρία, αφού οι Βέδες δεν διαδόθηκαν παρά μόνο κατά τρόπο περιορισμένο και προφορικό, επιπλέον δε στην Ινδία δεν γνωρίζουν την ιστορία… Μία και μοναδικά έκδοση των Βεδών έχει γίνει στην Ινδία τον 19ο αι. από τον Γερμανό Ινδολόγο Μάξ Μύλλερ… Συγκρίνοντας καλά την σανσκριτική με την αρχαία ελληνική, εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι η ελληνική όχι μόνο είναι πιο αρχαία, αλλά και ότι επιπλέον, όλοι οι συντακτικοί και γραμματικοί τύποι της είναι ανώτεροι και μεγαλύτερης αξίας…»

Αλλά και ο Ισπανός συγγραφέας Federico Sagredo, ο οποίος μάλιστα υπήρξε ειδικός γνώστης των ανατολικών γλωσσών, έχοντας μελετήσει εις βάθος τα αραβικά, τα περσικά , τα τουρκικά, τα ιντού, τα μπεγκάλι και άλλες 12 ανατολικές γλώσσες, υποστηρίζει ότι η σανσκριτική επηρεάστηκε από την ελληνική εξετάζοντας χρονολογίες, αλλά και την γραμματική και το συντακτικό και το λεξιλόγιο των δύο αυτών γλωσσών.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα που αποδεικνύουν την παραπάνω άποψη:
Θεός Diauh< Δίας
Βούδας< (F)οἲδα
(Χ)ιμαλάια< χιών (χειμών)+λᾶας (πέτρα)
Νibbana (Νιρβάνα)< νήφω (πρβλ. νηφάλιος)
Μαί (μεγάλος)< μέγας
Erethe< αρετή
Jugam(γιόγκα)< ζυγός<δυγός<δυο+ἂγω (μηχανισμός με δύο υποζύγια που οδηγούν κάτι, πχ κάποιο άρμα και στην ινδική φιλοσοφία συμβολίζει την ένωση ψυχής-σώματος δια της ζεύξης)
Αριθμοί όπως dva<δύο, trayas< τρία, sapta<επτά (σεπτός αριθμός), asta< οκτώ, κλπ

 Οι Ινδοί σε αντίθεση με τους Έλληνες υπερηφανεύονται για αυτήν την πραγματικότητα και μάλιστα προβάλλουν το γεγονός ότι ο Ηρακλής, κατευθυνόμενος προς τον Καύκασο πέρασε από την χώρα τους και άφησε απογόνους (εφημερίδα ΠΟΥΡΝΙΜΑ ΣΑΜΕΛΑΝ της Καλκούτας, φυλ. 21, Σεπτέμβριος 1994, άρθρο «Οι Έλληνες κι εμείς»).

Ο Πλούταρχος ακόμη στο έργο του «Περί Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής» καταγράφει τα λόγια του Μ. Αλεξάνδρου «Νῦν δὲ Ἡρακλέα μιμοῦμαι και Περσέα ζηλῶ, και τὰ Διονύσου μετιὼν ἲχνη βούλομαι πάλιν ἐν Ἰνδία νικῶντας Ἓλληνας ἐγχορεῦσαι καὶ τοὺς ὑπὲρ Καύκασον ὀρείους και ἀγρίους ταῶν βακχικῶν κώμων ἀναμνῆσαι». Δηλώνει δηλαδή ο Αλέξανδρος ότι επιθυμεί να ακολουθήσει τα βήματα του Ηρακλή και του Διονύσου και να πάει ξανά στην Ινδία, ώστε να νικήσουν οι Έλληνες και να θυμίσουν στους εκεί λαούς τους βακχικούς κωμους.  

Σαφώς και ο ελληνικός πολιτισμός ήρθε σε επαφή με τον ινδικό δίνοντάς του πολλά στοιχεία. Σύμφωνα με τον Γάλλο πολιτικό και μεταφραστή μάλιστα των ομηρικών επών Βικτώρ Μπεράρ «το μνημονικό μας πρέπει να ξεκαθαρίσει από όλη αυτήν την λύμη της ινδοευρωπαϊκής θεωρίας, η οποία επέβαλλε στην Μεσογειακή Μυθολογία και Προϊστορία μια γένεση αναγόμενη σε μεταναστεύσεις Αρίων, των οποίων η κοιτίδα υπήρξε τάχα στα οροπέδια της Κ. Ασίας, αγνοώντας την Μυθολογία και Προϊστορία των αυτόχθονων Ελλήνων».

Οι προσπάθειες για διαστρέβλωση και αλλοίωση της ιστορίας μας είναι πολλές, επίμονες και τα αποτελέσματα αυτών επιφέρονται με μεγάλη δεξιοτεχνία. Γι αυτό καλό είναι όλοι μας να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και ποτέ να μην ενστερνιζόμαστε την όποια άποψη άκριτα και χωρίς να το ερευνήσουμε πρώτα.Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα προσεγγίσουμε την αλήθεια…

Ελένη Γεωργακάκη, Φοιτήτρια Φιλοσοφικής για το ΠΥΓΜΗ.gr

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Κοτόσουπα, το Νο1 όπλο κατά του κρυολογήματος;

Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο έντυπο "American Journal of Therapeutics" έδειξε ότι μια ένωση που βρίσκεται στην κοτόσουπα, η καρνοσίνη, βοηθάει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να καταπολεμά τη γρίπη στα πρώτα στάδια της.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν παράλληλα ότι το όφελος που προκύπτει από την κοτόσουπα, παύει να υφίσταται αμέσως μόλις τα συστατικά της αποβληθούν από το σώμα μας.

Στο παρελθόν υπήρξαν αρκετές μελέτες γύρω από τα ευεργετικά οφέλη της κοτόσουπας όσον αφορά την καταπολέμηση του κρυολογήματος. Πριν από μια δεκαετία, ο Δρ Stephen Rennard, από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, ήθελε να μάθει γιατί η συνταγή κοτόσουπας της συζύγου του, που παραδίδεται από γενιά σε γενιά, έχει τόσες θεραπευτικές ιδιότητες.

Χρησιμοποιώντας δείγματα αίματος από εθελοντές, ο Rennard διαπίστωσε ότι η κοτόσουπα ανέστειλε την κυκλοφορία του πιο κοινού τύπου λευκών αιμοσφαιρίων, των ουδετερόφιλων, που καταπολεμούν τους ιούς.

Η θεωρία του υποστηρίζει ότι αναστέλλοντας την κυκλοφορία των συγκεκριμένων κυττάρων του ανοσοποιητικού στο σώμα μας, η κοτόσουπα βοηθά στη μείωση των συμπτωμάτων κρυολογήματος στο ανώτερο αναπνευστικό.

Δεν κατάφερε ωστόσο να προσδιορίσει τα ακριβή συστατικά της σούπας, που την καθιστούν αποτελεσματική κατά του κρυολογήματος.

Η σούπα πάντως που χορήγησαν στους εθελοντές οι επιστήμονες περιείχε κοτόπουλο, κρεμμύδια,  πατάτες, ραπανάκια, καρότα, σέλινο, μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι.

Κάποιοι ερευνητές θεωρούν ότι είναι πιθανό η ευεργετική επίδραση της κοτόσουπας να οφείλεται στο συνδυασμό των θρεπτικών συστατικών που περιέχει και όχι σε ένα μόνο συστατικό της.

Από μια άλλη μελέτη, που έγινε από ερευνητές από το Μαϊάμι, φάνηκε ότι η κοτόσουπα, έχει πραγματικά οφέλη κατά του κρυολογήματος και δεν πρόκειται για φαινόμενο placebo.

Συγκεκριμένα η ειδικοί διαπίστωσαν ότι η κοτόσουπα επηρεάζει τη ροή του αέρα στο ανώτερο αναπνευστικό και την ποσότητα της ρινικής βλέννας.

Οι 15 εθελοντές που συμμετείχαν στη μελέτη έπιναν κρύο νερό, καυτό νερό ή κοτόσουπα. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η κοτόσουπα, αλλά και τα ζεστά υγρά συμβάλλουν στην απομάκρυνση της ρινικής βλέννας. Με τον τρόπο αυτό καθαρίζουν οι αεραγωγοί, και διευκολύνεται η αντιμετώπισης της ρινικής συμφόρησης.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω