Μαγικές πόλεις - Θούλη

Μελετώντας τις εσωτερικές παραδόσεις των περισσότερων αρχαίων πολιτισμών ανακαλύπτουμε ότι όλες αναφέρονται σε μια μυθική χώρα ή πόλη. Αυτή η χώρα ή αυτός ο τόπος αντιπροσωπεύει για τον κάθε πολιτισμό το ιερό κέντρο του κόσμου. 



Εκεί όπου κατοικεί ο Βασιλιάς του Κόσμου και οι πιο εξελιγμένες ψυχές της ανθρωπότητας. Από αυτό το κέντρο πηγάζει όλη η πνευματική δύναμη και είναι ο άξονας που συνδέει την γη με τον ουρανό. Και όπως αναφέρουν οι παραδόσεις, από αυτήν την αρχέγονη χώρα προέρχονται όλα τα ιερά κείμενα των περισσότερων θρησκειών αλλά και οι ίδιες οι θρησκείες. Αυτή η χώρα δεν έχει να κάνει με την υλική γη. Βρίσκεται στον ουρανό σε μία άλλη ανώτερη διάσταση. Και γι' αυτό λένε ότι για να μπορέσει κάποιος να φτάσει εκεί πρέπει να έχει αγνή καρδιά και ταπεινοφροσύνη και να έχει ανακαλύψει το μυστήριο της ψυχής

Θούλη (το λευκό νησί)

Μύθους και ιστορίες για την Τούλα η Θούλη, όπως την αποκαλούν οι Έλληνες, συναντάμε σε περιοχές από την Ρωσία ως την κεντρική Αμερική και πολύ συχνά βλέπουμε πως συσχετίζεται με τις δυο ηπείρους: ΤηνΥπερβόρεια και την Ατλαντίδα. Έτσι έχουμε την  Θούλη που κατάγεται από την Υπερβόρεια και μια δεύτερη Θούλη (Tula) που προέρχεται απο την Ατλαντίδα.

Είναι γνωστο ότι η Μεξικάνικη Τούλα οφειλει το ονομα της  στους Τολτέκους που ήρθαν, όπως λέγεται , από την Αζτλαν, την χώρα στο κέντρο του νερού, η οποια προφανώς είναι η Ατλαντίδα. Έφεραν το όνομα Τούλα από την πατρίδα τους και το έδωσαν σε ένα κέντρο το όποιο πρέπει να αντικατέστησε, σε κάποιο βαθμο, αυτό της χαμένης ηπείρου. Από την άλλη, η Ατλάντια Θούλη πρέπει να διαχωρίζεται από την Υπερβόρεια Θούλη, διότι η τελευταία είναι αυτή που συμβολίζει  το πρώτο και υπέρτατο κέντρο του κόσμου, από οπού πηγάζει όλη η πνευματική δύναμη.

Σε αυτή την περίπτωση η Θούλη, που συμβολίζει ένα κέντρο πνευματικής εξουσίας, δεν μένει σταθερό σε ένα γεωγραφικό σημείο. Ο μεγάλος μυστικιστής και συγγραφέας Ρενέ Γκενόν δηλώνει ότι ο Ατλάντιος κύκλος είναι διάδοχος του υπερβόρειου κύκλου και σχετίζεται με την Θούλη. Η Άτλαντιανή Θούλη είναι κατά κάποιο τρόπο μια εικόνα της αυθεντικής αρχέγονης κατάστασης σε μια βόρεια ή πολική τοποθεσία. Πρέπει εδώ να δώσουμε έμφαση στο ότι η Θούλη, το κέντρο της πνευματικής εξουσίας, αποτελεί τον ακίνητο άξονα γνωστό συμβολικό σε όλες τις παραδόσεις, ως ο πόλος ή άξονας γύρω από τον οποίο γυρνά ο κόσμος.

Στις Ινδουιστικές Puranas, η χώρα της Υπερβόρειας αποκαλείται "Svita-Dvipa", το λευκό νησί και το μυθικό ιερό κέντρο του- η πατρίδα των πρώτων ανθρώπων-είναι το όρος Μερού. Αυτό το βουνό, σύμφωνα με τη Haimavatchanda έχει 4 τιτάνια υποστηρίγματα: Το ανατολικό είναι από χρυσάφι , το νότιο από σίδερο, το δυτικό από ασήμι, το βόρειο από χαλκό (αυτό τα μέταλλα χαρακτηρίζουν τις 4 εποχές της ανθρωπότητας, Π.χ. την εποχή του σιδήρου, του χαλκού κ.α.). Από το υπερβόρειο Μερού ρέουν τέσσερις ποταμοί, που όλοι τους πηγάζουν από τον "Ουράνιο Γάγγη" που βγαίνει από τα πόδια του Βισνού κοντό στο πολικό άστρο . Πολλοί ήταν εκείνοι οι μελετητές των ιερών ινδουιστικών κειμένων που διατύπωσαν την ιδέα ότι το λευκό νησί ήταν η Βρετανία, φυσικά όλοι τους Άγγλοι . Οι ανατολιστές -κυρίως ινδοί- απέφυγαν επανειλειμένα να τοποθετήσουν το όρος Μερού (που υποτίθεται ότι είχε 670.000 μίλια ύψος!) στη γνωστή μας γεωγραφία.

Μια πρόσφατη αξιολόγηση της Βεδικής κοσμολογίας από επιστήμονες, όπως ο Ρίτσαρντ Λ. Τομσον κατέληξε στη θεωρία ότι τα μέρη που περιγράφονται στις Βεδες, που είναι αδύνατο να τοποθετηθούν ή να συσχετιστούν με τις γνωστές διαστάσεις της γης, είναι ένα μέρος ενός μεγαλύτερου πολυεπίπεδου κόσμου, ο οποίος καταλαμβάνει το ίδιο χώρο με το δικό μας αλλά ήταν αντιληπτός μόνο στα όντα των πρώτων εποχών της ανθρωπότητας. Ο Ρενέ Γκενον πίστευε, ότι η ζωή της ανθρωπότητας που τώρα πλησιάζει στο τέλος της ξεκίνησε από την υπερβόρεια χώρα που ονομάζει Tula, που είναι το ίδιο όνομα με το ελληνικό Θούλη και το λατινικό Ultima Thule. Ήταν το πρώτο και υπέρτατο κέντρο ολόκληρης της Manvantara, η αρχετυπική νήσος που βρισκόταν στη περιοχή.

Σύμφωνα με τον Γκενόν , αργότερα και πέρα από το υπερβόρειο κέντρο εμφανίστηκε η Ατλαντίδα που σήμερα λέγεται ότι είναι βυθισμένη στον Ατλαντικό ωκεανό. Όσο για το όρος Μερού ο Γκενόν δεν φαίνεται να πιστεύει ότι ήταν ένα αληθινό βουνό του βόρειου πόλου, αλλά μάλλον ένα σύμβολο του ιερού άξονα της γης που περνά από το πόλο και δείχνει τις "Άρκτους", τους αστερισμούς της Μεγάλης και της Μικρής Άρκτου.

Η Υπερβόρεια θεωρείται από τους μελετητές ως το αρχέγονο κέντρο της πρώτης ανθρωπότητας, ενώ δεν είναι λίγοι οι μυστικιστές που την ταυτίζουν με τον επίγειο παράδεισο και μια θερμή χώρα που απλώνεται πέρα από το βόρειο πόλο, στον υπερβορά για πάντα κρυμμένη από τα ανθρώπινα μάτια. Η νέομυθολογία γύρω από την αρκτική πατρίδα των Αρείων που αναπτύχθηκε τον 19ο και τον 20ο αιώνα.

Ο Jean Sylvain Bailly ένας μελετητής υποστήριζε ότι όταν η γη ήταν νεότερη η θερμότητα του εσωτερικού της ήταν πολύ μεγαλύτερη και η ζωή στον αρκτικό κύκλο πρέπει να ήτανε πολύ πιο ανεκτή από οπουδήποτε αλλού. Εξάλλου η περιστροφή της γης, που είναι λιγότερο έντονη κοντό στους πόλους, έκανε την ατμόσφαιρα να είναι λιγότερο θολή και πιο ευνοϊκή και έτσι ο θρύλος μιας διαρκούς άνοιξης στους πόλους μπορεί κάλλιστα να είναι αληθινός.

Ο Πυθέας ήταν από τους πρώτους που αναφέρθηκαν στο μυστηριώδες νησί της Θούλης. Ανάμεσα στο 340 και στο 285 Π.χ. ο Πυθέας έκανε ένα περιπετειώδες ταξίδι προς το βορρά, που τον οδήγησε στη Σκοτία και έπειτα 6 μέρες πλεύσης πέρα από αυτήν. Από εκεί το ταξίδι του δεν μπορεί τόσο εύκολα να χαρτογραφηθεί αν και θα μπορούσε να ήταν στην Ισλανδία ή στην αντίθετη κατεύθυνση στην Νορβηγία. Σε κάθε περίπτωση ο Πυθέας αναφέρει ότι ύστερα από μια μέρα πλεύσης έφτασε σε μια παγωμένη θάλασσα. Οι συγγραφείς της κλασσικής περιόδου είχαν την τάση να δυσπιστούν στον Πυθέα εξαιτίας της άγνοιας τους και τις συνθήκες του βορρά. Παρ' όλα αυτό υπήρχε παντού μια έντονη και διαρκής παράδοσης μιας θερμής και ανοιχτής θάλασσας και ενός εύκρατου και κατοικήσιμου κλίματος με ζεστά καλοκαίρια. Μια παράδοση που πίστευαν όλοι οι εξερευνητές.

Ο ίδιος ο Χριστόφορος Κολόμβος ήξερε τα πάντα γι' αυτές τις παραδόσεις, και υποστήριζε ότι είχε πλεύσει 300 μίλια βόρεια της Ισλανδίας μια ιστορία που ελάχιστοι άνθρωποι δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα γιατί η βόρεια ζώνη θεωρούνταν αδιαπέραστη και "απαγορευμένη" . Ο Νορβηγός εξερευνητής και μυστικιστής Φριντγιοφ Νάνσεν ανάμεσα στο 1893 και 1896 προσπάθησε να φτάσει στο βόρειο πόλο ακολουθώντας την παρόρμησή του να ανακαλύψει την Υπερβόρεια, την παραδεισένια χώρα που απλώνεται πέρα από τους πάγους της Αρκτικής. Δεν τα κατάφερε αλλά ήταν ο πρώτος άνθρωπος στην επίσημη ιστορία που ταξίδεψε τόσο βόρεια. Τα σημειωματάρια καθώς και τα ημερολόγιά του είναι γεμάτα από τις πιο παράδοξες πληροφορίες. Επίσης παρατήρησε και σκίτσαρε παράξενους "σεληνιακούς δακτυλίους" στην πολική νύχτα και αντικατοπτρισμούς ανύπαρκτων λαμπερών νησιών και πολιτειών.

Ο Άγγλος ιστορικός, γεωγράφος και μυστικιστής Sir John Watertown , σε ένα σύγγραμμά που
κατέθεσε στη βασιλική γεωγραφική εταιρία το 1928, γράφει στον επίλογό του : ".... Πιστεύω ακράδαντα ότι πέρα από τους πάγους του βόρειου πόλου στην Υπερβόρεια , υπάρχει μια θερμή χώρα που στέκει απαγορευμένη για τους σύγχρονους ανθρώπους αλλά στο παρελθόν διατηρούσε ανοιχτή επικοινωνία με πολλούς λαούς , οι οποίοι θεωρούσαν τους κατοίκους της ως θεούς, ημίθεους και ήρωες.Οι κάτοικοί της είναι πολύ ψηλοί και ξανθοί με λευκογάλανα μάτια και διατηρούσαν έναν πολύ ανεπτυγμένο πολιτισμό που χρησιμοποιούσε ανώτερες τεχνολογίες όπως την εκμετάλλευση της γήινης ενέργειας που ο λόρδος Λύττον ονόμασε "δύναμη Βριλ" και προηγμένη αεροναυτική μηχανική που τους επέτρεπε να πετούν χωρίς καύσιμα. Στις περιοχές αυτές δεν μπορούν να προσεγγίσουν εξερευνητικές αποστολές , εξαιτίας των ειδικών συνθηκών που επικρατούν εκεί. Το προπύργιο αυτού του πολιτισμού ανέκαθεν βρισκόταν σε ένα νησί που οι παλαιότεροί μας ονόμαζαν UItimaThuIe.

Λέγεται ότι υπερβόρειοι προσπαθούν να έρθουν σε επικοινωνία με κάποιους σοφούς δασκάλους για να ειδοποιήσουν την ανθρωπότητα για την ανατροπή των πόλων της γης που αναμένουν στο τέλος αυτού του αιώνα. Τότε η Υπερβόρεια θα ξανάρθει στην αρχική της θέση πάνω από την Βρετανία, η Θούλη θα ενωθεί ξανά με την Ισλανδία και πολλά μέρη της στεριάς θα καταποντιστούν. Η υπερβόρεια γνώση φαίνεται να είναι απαραίτητη για την επιβίωση τους κόσμου μας, που έχει ξεχάσει για πάντα τα μυστικά του παρελθόντος ....."

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

- Μυστικοί Κόσμοι, εκδ. Ανιχνευτές

- Περιοδικό "Τρίτο Μάτι, τεύχος 48

- Μαγικές Πόλεις, Jean Michel Angebert , εκδ. Αστέρι

- Το ταξίδι του Πυθέα στην άγνωστη Θούλη, Χρίστος Δ. Λάζος,

εκδ. ΑΙΟΛΟΣ

- Λεξικό Συμβόλων, Τζ. Κουπερ, εκδ. Πύρινος Κόσμος

Διευθήνσεις INTERNET

http://www.atlantisrising.comm/shambhala.htm

http://www.Hyperborea&theQuestforMysticaIEnlightenment.htm

Το είδαμε εδώ    

Ανακαλύπτω

Πώς οι Αρχαίοι Ελληνες συνέδεσαν Γλώσσα και Αριθμούς

Η Λεξαριθμική θεωρία, πηγή γνώσεως για ιατρική και αστρονομία:

Ο καρκίνος ισοδυναμεί με τον αριθμό 471, όπως και ο καρπός.

Όταν τρώμε καρπούς αποτρέπουμε την ανάπτυξη καρκίνου.

Κοσμάς Μ. Μαρκάτος, Καθηγητής, ιδρυτής της λεξαριθμικής θεωρίας.

Με τον αριθμό 471 ισοδυναμεί και ο κάπρος (αγριόχοιρος), ο οποίος,
όπως απεδείχθη πρόσφατα, δεν προσβάλλεται από τον καρκίνο
*****
Συνέντευξη στη Βένη Παπαδημητρίου
(Απογευματινή της Κυριακής, 25/02/2001)
«Σχεδόν τα πάντα είχαν προβληματίσει τους αρχαίους Έλληνες. Για το κάθε τι είχαν διατυ-πώσει απόψεις, οι οποίες επιβεβαιώνονται σήμερα. 

Για παράδειγμα, στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται η Σελήνη - «η οποία περιφερόταν έρημη και μόνη» - την αιχμαλώτισε ο Παν ... Αυτό δείχνει τη μοναχική πορεία της Σελήνης, η οποία είναι ξένο σώμα από το πλανητικό μας σύστημα, όπως αναφέρει σήμερα η επιστή-μη», λέει στην «ΑτΚ» ο καθηγητής κ. Κοσμάς Μαρκάτος, ο οποίος είναι ο ιδρυτής της λεξαριθμικής θεωρίας.
Όπως αναφέρει ο κ. Μαρκάτος, η λεξαριθμική θεωρία έχει αναφερθεί στον καρκίνο εδώ και πολλά χρόνια, αλλά και στις τροφές που προστατεύουν από την ανάπτυξή του.
«Υπάρχει διαφορά, όταν το όνομα έχει το άρθρο ή δεν έχει το άρθρο στη λεξαριθμική θεωρία», λέει ο κ. Μαρκάτος, και εξηγεί:
«Όταν έχει το άρθρο, σημαίνει ότι η έννοια έχει ολοκληρωθεί στον κόσμο», τονίζει ο κ. Μαρκάτος.
«Όταν ορισμένοι ασχολούνται με τη σχέση λέξεως και αριθμού, χωρίς να έχουν υπόψη τους τη λεξαριθμική θεωρία, δεν μπορούν να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα», λέει ο κ. Μαρκάτος, και αναφέρει παραδείγματα για την ακολουθία των ομοίων μορφών που αναφέραμε πιο πάνω.
«Εδώ υπάρχει φυσική σημασία η οποία και αποδεικνύεται και μαθηματικώς. Λες, π.χ., ότι «τα όντα, το ένα διαδέχεται το άλλο» Είναι μια δυναμική μορφή και μπορούν αυτά τα όντα να εξισωθούν, όταν δημιουργήσεις τις ίδιες συνθήκες. Π.χ., παίρνοντας τον τρισέγγονο τώρα, δεν ταυτίζεται με τον παππού, αλλά είναι όμοιος. Εάν, όμως, η επιστήμη μπορούσε να δημιουργήσει μια τεχνητή ατμόσφαιρα, να αναχθεί δηλαδή στο διατροφικό και φυσικό περιβάλλον του παππού, τότε θα είχαμε ισότητα. Αυτό φαίνεται, π.χ., από τα όμοια τρίγωνα.
Τα όμοια τρίγωνα δεν είναι ίσα. Τα ίσα είναι όμοια. Μπορούν όμως, τα όμοια στο όριο, υπό συνθήκας, να γίνουν ίσα. 

⇒ Εάν, λοιπόν, δεν υπάρχει μια φυσική σημασία, πίσω από μια σχέση αριθμητική ή λεξαριθμική (γιατί οι λέξεις είναι αριθμοί), επιστημονικώς δεν λέει τίποτα».
Ο λεξάριθμος των λέξεων
Ο κ. Μαρκάτος αναφέρεται και στον καρκίνο. «Ο καρκίνος έχει μελετηθεί πριν από πολλά χρόνια. Ο καρκίνος έχει λεξάριθμο 471. Δηλαδή εάν προσθέσεις το Κ που είναι 20, το Α που είναι 1, το Ρ που είναι 100, το Κ που είναι πάλι 20, το Ν που είναι 50, το Ο που είναι 70 , το Σ που είναι 200, βρίσκουμε έναν αριθμό, ο οποίος είναι 471. Αυτός είναι ο λεξάριθμος της λέξεως ή του ονόματος 'καρκίνος'. 

Υπάρχουν και άλλες λέξεις, όμως, όπως προαναφέραμε, που έχουν το ίδιο άθροισμα. Αυτές λέγονται ισόψηφες. 

Μια από τις ισόψηφες λέξεις είναι η λέξη καρπός. Τι σημαίνει αυτό; ότι, καρπός ίσον καρκίνος. Στη λεξαριθμική θεωρία σημαίνει ότι σε αυτόν που τρέφεται μόνο με καρπούς, υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να εκδηλωθεί ο καρκίνος. Διότι η θεωρία έχει δείξει ότι ο καρκίνος ενυπάρχει μέσα μας. Απλώς βρίσκει τρόπους να εκδηλωθεί. Δεν έχετε ακουστά που λένε, τάχα οι επιστήμονες, να τρώτε δημητριακά, φρούτα, κτλ., για να μην εμφανίσετε καρκίνο; 
Όταν λέμε καρπός, η πρώτη σημασία της λέξεως 'καρπός', είναι δημητριακός. Μετά το δημητριακό, πάμε στα φρούτα, στις οπώρες. Λένε λοιπόν, ότι εκείνος που τρώει σχεδόν δημητριακά και καρπούς, οι πιθανότητες να εμφανίσει καρκίνο είναι μηδενικές, αμελητέες. Αυτό είναι ένα πόρισμα της θεωρίας, που έχει δημοσιευθεί στον Τύπο και σε διαλέξεις, είκοσι χρόνια πριν. Και υπάρχει στη γλώσσα μας, χιλιάδες, ενδεχομένως, εκατομμύρια χρόνια, λεέι ο κ. Μαρκάτος, και προσθέτει: «Μια άλλη λέξη, ένα άλλο όνομα που υπάρχει με το ίδιο λεξάριθμο, είναι η λέξη 'κάπρος'(αγριόχοιρος)». Βάσει της λεξαριθμικής θεωρίας, βγαίνει ένα άλλο πόρισμα. Και τίθεται προς διερεύνηση από τους ειδικούς επιστήμονες.» 

- Ε., Τι θα θέλατε να γίνει, ώστε να προβληθεί η λεξαριθμική θεωρία, κ. Μαρκάτε; 
Α, «Να γίνει μια ομάδα, να γίνει μια συζήτηση, να προβληθεί στην Ακαδημία το έργο και να υπάρξουν και διάδοχοι απασχολήσεως. Διότι όχι μόνο θα παράγουν γνώση, σχεδόν εκ του μηδενός, όπως παράγουμε με τα μαθηματικά, αλλά συγχρόνως θα αναδει-κνύουμε και θα δικαιώνουμε τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας και την παγκοσμιότητά τους».
Σε ό,τι αφορά τη Σελήνη, ο κ. Μαρκάτος σημειώνει: «Τελευταία, η επιστήμη διατύπωσε τη θέση ότι η Σελήνη δεν είναι οργανικό σώμα του πλανητικού συστήματος. Είναι ξένο σώμα. Ε!, αυτή η έννοια υπάρχει. Δεν λέει η μυθολογία μας ότι ο Παν αιχμαλώτισε τη Σελήνη που περιφερόταν μόνη και έρημη, την αιχμαλώτισε τη επιδείξει ενός ερίου (ωραίου ενδύματος); Αυτό είναι συμβολικό και μεταφορικό. Από κάτω, υπάρχει γνώση. Αλλά χρειάζεται ευαισθησία, επανασύνδεση με τις ρίζες μας για να δούμε τι σημαίνουν όλα αυτά τα πράγματα. Η μυθολογία μας, λοιπόν, λέει ότι η Σελήνη είναι ξένο σώμα. Και έρχεται η επιστήμη αυτό να το επαληθεύσει».
Αναφερόμενος στη λεξαριθμική θεωρία, ο κ. Μαρκάτος, λέει:
«Είναι πολύ σημαντικό όργανο η λεξαριθμική θεωρία. Είναι δύσκολη αλλά απαιτεί μελέτη. Το αδύνατο σημείο είναι: 'Μα είναι δυνατόν από λέξεις να βγάζουμε, να επιβεβαιώνουμε την επιστημονική γνώση ή να αναπαράγουμε άλλη γνώση'; Εκεί είναι το αδύνατο σημείο. 
Ξεκίνα αξιωματικώς και δες, βγάλε πόρισμα. Μα δεν χρειάζεται αυτό να το δεχθείς. Επαληθεύεται αυτό το πόρισμα; μα επαληθεύεται, θα δεχθείς τη θεωρία ...».
Να ιδρυθεί ένας φορέας
- Τι πρέπει να γίνει, ώστε να προβληθεί η λεξαριθμική θεωρία;
«Αρχικά, το ίδιο το κράτος θα πρέπει να ιδρύσει ένα φορέα, που να επιλαμβάνεται των πρωτοτύπων ερευνών, με άτομα μεγάλης ευαισθησίας, ικανοποιητικής ελληνικότητος, που να γνωρίζουν - ας πούμε - την ελληνική μυθολογία αλλά και την ελληνική παράδοση, να εξετάζουν αυτές τις νέες έρευνες, να εξετάζουν την αξία, τη χρηστικότητά τους και εν συνεχεία, με κάποιο άλλο μέσο, να τις διαδίδουν. 

Ένα τέτοιο όργανο, θα μπορούσε να ήταν η Ακαδημία, θα πρέπει όμως να γίνει πιο ενεργός και οπωσδήποτε να έχει κάποια δύναμη. ώστε να εφαρμόζονται οι αποφάσεις της. 

Διότι, ας φέρουμε ένα παράδειγμα. Πριν από τρία, τέσσερα χρόνια περίπου, είχαν ξεκινήσει να εκδώσουν την ορολογία, τμηματι-κά, των εισαγομένων ξένων λέξεων. Και θυμάμαι για το " μάρκετιγκ" βγάλαν την ωραιότατη λέξη 'αγοραλογία', η επιστήμη της αγοράς. Όπως λες 'ψυχολογία', η επιστήμη της ψυχής. Το αποτέλεσμα ήταν ανύπαρκτο. Όλοι εξακολουθούν να λένε 'μάρκετιγκ', εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις.
Χρειάζεται συνεπώς μεγάλη προσοχή και κυρίως στην αρχή τέτοιων φαινομένων. Όταν λοιπόν πάει να εισαχθεί ένα ξένος όρος, σταμάτησέ τον. Φκιάξε τη λέξη και εκπαίδευσε τους δημοσιογράφους, τους εκφωνητές, κτλ., ανάπτυξέ τους ευαισθησία και σεβα-σμό στην ελληνική γλώσσα, έτσι ώστε να χρησιμοποιούν τον σωστό, τον ελληνικό όρο.»

ΚΟΣΜΑΣ ΜΙΛΤ. ΜΑΡΚΑΤΟΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ (ΤΕΙ)
www.hellenes-markatos.gr

Το είδαμε εδώ    

Ανακαλύπτω

Νικηταράς ο Τουρκοφάγος - Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της

Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς ή Τουρκοφάγος, ήταν ένας απ’ τους μεγαλύτερους ήρωες της Επανάστασης του 1821. Ως γνωστόν, οι πολιτικές έριδες, το κομματικά πάθη και τα κάθε είδους συμφέροντα της εποχής που ακολούθησαν την Απελευθέρωση, δημιούργησαν ένα νοσηρό κλίμα στα πλαίσια του οποίου, αρκετοί ήρωες που έδωσαν τα πάντα στον Αγώνα, κατέληξαν να οδηγούνται στο περιθώριο και τη φυλακή (όπως ο Κολοκοτρώνης). 

Ένας απ’ αυτούς τους ήρωες, που είχαν αυτή την «τύχη» ήταν κι ο Νικηταράς, ο οποίος έκανε «θητεία» αρχικά στο Παλαμήδι και στην συνέχεια στις φυλακές τις Αίγινας, βάσει ανυπόστατων κατηγοριών περί συνωμοσίας εναντίων του βασιλιά Όθωνα.

Αναφέρεται ένα χαρακτηριστικό περιστατικό, το οποίο αναδεικνύει το ήθος αυτού του ήρωα και στον αντίποδα την αχαριστία και την αγνωμοσύνη του κράτους.
Όταν αποφυλακίστηκε ο Νικηταράς το 1841, ήταν τόσο φτωχός που κατάντησε ζητιάνος στα σοκάκια του Πειραιά. Η πενιχρή σύνταξη που έπαιρνε, χάριν μια θέσης γερουσιαστή που του εδόθη, δεν έφτανε «ούτε για ζήτω». Η αρμόδια αρχή η οποία χορηγούσε θέσεις επαιτείας, είχε ορίσει μια ορισμένη μέρα στον ήρωα επαίτη μια θέση μια μέρα της εβδομάδος κοντά στην εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε(!) να επαιτεί κάθε Παρασκευή!

Όταν αυτά έφτασαν στα αυτιά του πρέσβη Μεγάλης Δύναμης, αυτός απεστάλη από την κυβέρνηση του στο σημείο όπου επαιτούσε ο μεγάλος οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον ξένο μάζεψε αμέσως το απλωμένο χέρι του.
- Τι κάνετε στρατηγέ μου; ρώτησε ο ξένος.
- Απολαμβάνω ελεύθερη πατρίδα, απάντησε υπερήφανα ο ήρωας.
- Μα εδώ την απολαμβάνετε, καθισμένος στον δρόμο; επέμενε ο ξένος.
- Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά, αλλά έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πως περνάει ο κόσμος, απάντησε περήφανα ο Νικηταράς.

Ο ξένος κατάλαβε, και διακριτικά, φεύγοντας άφησε να του πέσει ένα πουγκί με χρυσές λίρες.
Ο σχεδόν τυφλός Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγκί και φώναξε στον ξένο: «Σου έπεσε το πουγκί σου. Πάρε το μην το βρει κανένας και το χάσεις!».

Στις 25 Σεπτεμβρίου του 1849, ο γενναίος και έντιμος αυτός ήρωας, πεθαίνει ξεχασμένος και πάμφτωχος.

***

Τελικά οι Έλληνες δεν αλλάζουν ποτέ (ακόμα κι αν σ’ αυτή την περίπτωση υπήρχε βαυαρικός δάχτυλος). Πάντα θα τρώει τα παιδιά της.

Το είδαμε εδώ    

Ανακαλύπτω